ไม่เป็นไร แบ่งบัน กันไปเลี้ยง
เดือนหนึ่งเพียง สามสิบวัน นั้นอย่าเศร้า
เฝ้าอุ้มชู เอาเถิด เกิดเพราะเมา
ลูกใครเล่า ต้องเลี้ยง เพียงลำพัง
พี่รพีฯ พ่อพระ ผู้ใจบุญ
โปรดค้ำจุน เลี้ยงไว้ ได้สอนสั่ง
ป๋าสล่า อย่าเกี่ยง เพียงออกตังค์
ย่ากูซ่า อย่าร้าง สั่งนมมา
ป๋าสุนทรวิทย์ อย่าคิดหนี
จ่ายทันที่ สี่หมื่น ตามที่ว่า
คุณ karnkai รวมพี่ดาวอาชาฯ
รีบจัดหา ที่อยู่ ให้เร็วไว
บูรพา มะสะลุม คุมขมับ
รีบขยับ ที่นอน ที่อ่อนไหว
ให้ลูกชาย บุญปลูก ได้ถูกใจ
ช่วยเลี้ยงไว้ เอาบุญ คุณพ่อรวม
พันทอง
เดือนหนึ่งเพียง สามสิบวัน นั้นอย่าเศร้า
เฝ้าอุ้มชู เอาเถิด เกิดเพราะเมา
ลูกใครเล่า ต้องเลี้ยง เพียงลำพัง
พี่รพีฯ พ่อพระ ผู้ใจบุญ
โปรดค้ำจุน เลี้ยงไว้ ได้สอนสั่ง
ป๋าสล่า อย่าเกี่ยง เพียงออกตังค์
ย่ากูซ่า อย่าร้าง สั่งนมมา
ป๋าสุนทรวิทย์ อย่าคิดหนี
จ่ายทันที่ สี่หมื่น ตามที่ว่า
คุณ karnkai รวมพี่ดาวอาชาฯ
รีบจัดหา ที่อยู่ ให้เร็วไว
บูรพา มะสะลุม คุมขมับ
รีบขยับ ที่นอน ที่อ่อนไหว
ให้ลูกชาย บุญปลูก ได้ถูกใจ
ช่วยเลี้ยงไว้ เอาบุญ คุณพ่อรวม
พันทอง
[/quote]
พี่อยู่คิว สุดท้าย ขายหน้านัก
ทั้งประจักษ์ ของดี มีเกาะสวม
หลักฐานพอ ฟังได้ ไม่กำกวม
ถึงได้ร่วม ร่างแห แต่รอดตัว
ใครอยู่คิว แรกแรก แบกรับเสีย
เลี้ยงลูกเมีย ร่วมแรง แบ่งกันถัว
นึกถึงตอน ขันแข็ง แย่งพันพัว
สามัคคี รวมหัว ตัวเป็นเกลียว