ปล่อยให้กาลเวลา..ลบเลือนทุกสิ่ง
ตอนนี้ไม่ควรหยุดนิ่ง.สำนึกว่า.ต้องวิ่งสานต่อความฝัน
ช่วงวินาทีที่โหดร้าย.หนึ่ง.สอง.สาม.สี่..ร้อยหมื่นพัน
ละเลย.แล้วทิ้งไว้ตรงนั้น..ไม่ยึดติด..ไม่จมดิ่งตามไป
หากคิดถึง..แล้วมีหยาดน้ำตา
มองไปหนทางหน้า..เข้มแข็งเข้าไว้
เมื่อถูกทำลายให้ตัดพ้อ..สัมพันธ์ที่ตั้งใจ
พรุ่งนี้คือวันใหม่..ความเจ็บช้ำปล่อยทิ้งไว้..ที่กาลเวลา