คงยากปล่อย ใจรัก หักใจฝืน
อย่าหยิบยื่น คำรัก ผลักทุกสิ่ง
เมื่อส่วนลึก ห้วงใน ยังไหวติง
ไยจะทิ้ง รักเรา ให้เฉาตรม
เหตุผลใด ไหนเลย นำเอ่ยอ้าง
ระหว่างทาง สายนี้ มีหวานขม
หากมีใจ ควรรั้ง อย่าสร้างปม
ให้เป็นรอย ระทม ถมวิญญาณ์
รักก็คือ ความรัก ภักดีแน่น
เป็นเหมือนแกน ซี่ใน ให้ความหวาน
ชุบใจเหงา ให้รื่น ชื่นสราญ
อย่าหักหาญ รักเลย "อย่าเอ่ยลา"
"สุนันยา"
อย่าหยิบยื่น คำรัก ผลักทุกสิ่ง
เมื่อส่วนลึก ห้วงใน ยังไหวติง
ไยจะทิ้ง รักเรา ให้เฉาตรม
เหตุผลใด ไหนเลย นำเอ่ยอ้าง
ระหว่างทาง สายนี้ มีหวานขม
หากมีใจ ควรรั้ง อย่าสร้างปม
ให้เป็นรอย ระทม ถมวิญญาณ์
รักก็คือ ความรัก ภักดีแน่น
เป็นเหมือนแกน ซี่ใน ให้ความหวาน
ชุบใจเหงา ให้รื่น ชื่นสราญ
อย่าหักหาญ รักเลย "อย่าเอ่ยลา"
"สุนันยา"
คงต้องปล่อยรอยรักที่หนักแน่น
ท่ามดินแดนแห่งรักแม้หนักหนา
แต่เมื่อทางร้างร้าวคราวน้ำตา
จำต้องลาเพราะรัก. .มันหักไป
บนรอยแตกแยกทางระหว่างเรา
คงเหลือเงาเบาบางอย่างอ่อนไหว
เธอจะอยู่คู่ฉันแม้วันใด
อยู่ในใจในฝันนิรันด์กาล. . .
สวัสดีครับพี่สุนันยา^ ^
ท่ามดินแดนแห่งรักแม้หนักหนา
แต่เมื่อทางร้างร้าวคราวน้ำตา
จำต้องลาเพราะรัก. .มันหักไป
บนรอยแตกแยกทางระหว่างเรา
คงเหลือเงาเบาบางอย่างอ่อนไหว
เธอจะอยู่คู่ฉันแม้วันใด
อยู่ในใจในฝันนิรันด์กาล. . .
สวัสดีครับพี่สุนันยา^ ^
หากปล่อยรัก ผลักไส ในใจเศร้า
หากปวดร้าว เหงาทรวง ยังห่วงหา
หากมองเห็น เป็นเรื่อง เบื้องมายา
หากว่าล้า อ่อนแรง กับแสงเรือง
เก็บทุกสิ่ง นิ่งไว้ ในใจเจ้า
เก็บความร้าว รุ่มร้อน ซ่อนความเสี่ยง
เก็บสิ่งดี ที่ได้ แต่เนืองเนือง
เก็บไว้เลี้ยง หัวใจ ในวันลา
นางฟ้า ชาลี
หากปวดร้าว เหงาทรวง ยังห่วงหา
หากมองเห็น เป็นเรื่อง เบื้องมายา
หากว่าล้า อ่อนแรง กับแสงเรือง
เก็บทุกสิ่ง นิ่งไว้ ในใจเจ้า
เก็บความร้าว รุ่มร้อน ซ่อนความเสี่ยง
เก็บสิ่งดี ที่ได้ แต่เนืองเนือง
เก็บไว้เลี้ยง หัวใจ ในวันลา
นางฟ้า ชาลี
จะเก็บห้วงท่วงทำนองของความรัก
ให้แน่นหนักสลักไว้ในห่วงหา
ความรู้สึกหมดสิ้นในวิญญา
เก็บเวลาของเราที่เข้าใจ
เก็บทุกเรื่องใต้เบื้องฟ้าคำว่าเรา
ความแผ่วเบาเงาสะท้อนความอ่อนไหว
ฉันจะเก็บรักที่มอดตลอดไป
แต่หัวใจเก็บเขาไว้ไม่ไหวเลย
ให้แน่นหนักสลักไว้ในห่วงหา
ความรู้สึกหมดสิ้นในวิญญา
เก็บเวลาของเราที่เข้าใจ
เก็บทุกเรื่องใต้เบื้องฟ้าคำว่าเรา
ความแผ่วเบาเงาสะท้อนความอ่อนไหว
ฉันจะเก็บรักที่มอดตลอดไป
แต่หัวใจเก็บเขาไว้ไม่ไหวเลย
ปล่อยดวงใจไหลเรื่อยเหนื่อยค่อยหยุด
มิสิ้นสุด-หลากล้น-ทั้งวนล่อ
เดี๋ยวก็แรง-เดี๋ยวก็เฉื่อย-เมื่อยก็พอ
ไม่ละออหนาวเย็นเป็นบางที
ด้วยภาระสาหัส...มันกัดกร่อน
อยากใจอ่อนกลับตะแบงแรงเต็มที่
ดุจขนนก.ภูผา.ดุจฝาชี
เป็นกุมภีล์.สินสมุทร.ยากสุดเดา
ยอมรับจ้างสร้างภาพอาบน้ำผึ้ง
อยากให้ทึ่งว่าเท่ห์ร้อยเล่ห์เข้า
จินตนาสาสม...หรือซมเซา
อยู่ที่เราขืนขัด...หรือศรัทธา
ปล่อยดวงใจไหลเอื่อยเหนื่อยสักพัก
ค่อยชะงัก..วางแผนให้แขนขา
หยุดวิ่งตามความเท่าทัน..ของปัญญา
ค่อยกลับมา..ตั้งต้นเป็นคนเดิม
ปล่อยหัวใจไหลรินสู่สินธ์ุธาร
ดังคำขานนานเนาที่เล่าเพิ่ม
อยากจะกลับกลับเป็นเช่นคนเดิม
แต่ใจเริ่มผ่อนล้ากว่าคืนวัน
วางหัวใจในสายนภากาศ
ลองขีดวาดสวมเส้นเป็นมวยขวัญ
มองผ่านนามความยุ่งโหมที่โรมรัน
ขอปล่อยมันสักวันเถิดหัวใจ. . .
เผื่อสายน้ำลำธารวิมานเมฆ
จะช่วยเสกเบรกนามความหวั่นไหว
บนรอยเก่าสองเรายังเข้าใจ
แต่รอยใหม่ใครเล่าเขาจะรู้. . .
สวัสดีครับพี่พี่ ขอบคุณที่แวะเวียนมาร่วมแจมครับ
ดังคำขานนานเนาที่เล่าเพิ่ม
อยากจะกลับกลับเป็นเช่นคนเดิม
แต่ใจเริ่มผ่อนล้ากว่าคืนวัน
วางหัวใจในสายนภากาศ
ลองขีดวาดสวมเส้นเป็นมวยขวัญ
มองผ่านนามความยุ่งโหมที่โรมรัน
ขอปล่อยมันสักวันเถิดหัวใจ. . .
เผื่อสายน้ำลำธารวิมานเมฆ
จะช่วยเสกเบรกนามความหวั่นไหว
บนรอยเก่าสองเรายังเข้าใจ
แต่รอยใหม่ใครเล่าเขาจะรู้. . .
สวัสดีครับพี่พี่ ขอบคุณที่แวะเวียนมาร่วมแจมครับ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
