คนหนาวจัง หนาวงอ หนาวข้อติด
หนาวไม่คิดติดผ้าคราเฉลย
ชอบเปลือยร่างกลางพรมให้ลมเชย
ท้าทายเฉยเอ่ยอ้า..ข้าไม่กลัว
เจอหน้าเราเข้าอ้อน..ว่านอนหนาว
ร่างกายสาวหนาวเหน็บเจ็บไปทั่ว
ตรงนี้ช้ำตรงนี้ชอกบอกระรัว
คล้ายเห็นตัวของเราคือเตาไฟ
ช่างออดอ้อนวอนหาพาเป็นห่วง
แต่งคำลวงหน่วงหนักแทบตักษัย
หนาวเหลือเกินหนาวหนักปักฤทัย
แค่เพียงให้ได้รู้..ว่าอยู่เดียว
เป็นหนุ่มหนุ่มสาวสาวหนาวบ่ยั่น
แต่นี่หันวัยทองต้องเฉลียว
คนปูนนี้ที่รู้ดูซีดเซียว
ให้ขึ้นเกี้ยวขึ้นคาน..อย่าต้านลม. (นะจ๊ะ)
หนาวไม่คิดติดผ้าคราเฉลย
ชอบเปลือยร่างกลางพรมให้ลมเชย
ท้าทายเฉยเอ่ยอ้า..ข้าไม่กลัว
เจอหน้าเราเข้าอ้อน..ว่านอนหนาว
ร่างกายสาวหนาวเหน็บเจ็บไปทั่ว
ตรงนี้ช้ำตรงนี้ชอกบอกระรัว
คล้ายเห็นตัวของเราคือเตาไฟ
ช่างออดอ้อนวอนหาพาเป็นห่วง
แต่งคำลวงหน่วงหนักแทบตักษัย
หนาวเหลือเกินหนาวหนักปักฤทัย
แค่เพียงให้ได้รู้..ว่าอยู่เดียว
เป็นหนุ่มหนุ่มสาวสาวหนาวบ่ยั่น
แต่นี่หันวัยทองต้องเฉลียว
คนปูนนี้ที่รู้ดูซีดเซียว
ให้ขึ้นเกี้ยวขึ้นคาน..อย่าต้านลม. (นะจ๊ะ)
"บ้านริมโขง"
ช่างปากร้าย จริงหนา พ่อตาวาน
ใครจะรอขึ้นคาน ให้พาลขม
หนาวมาเยือน เตือนว่า อย่านอนซม
หาผ้าห่ม ห้อมห่อ รอคนรัก
ถึงเวลา เสียที จะมีคู่
ต้องรอดู ช่วงนี้ ที่หนาวหนัก
จะได้อ้อน ออเซาะ ฉอเลาะทัก
นอนหนุนตัก ก่ายกอด พลอดพิไร
จะคอยถาม คอยเย้า หนาวไหมคะ
หากหนาวจะคอยเคียงมิเลี่ยงไหน
ดึงผ้าห่มมาปิด ชิดวงใน
มอบอุ่นไอ ถนอม กล่อมด้วยเพลง
กลัวแต่ใคร บางคนบ่นอิจฉา
ตัวเองหนา ขี้งอน อ้อนไม่เก่ง
ไร้ลีลา ร้อนรัก จักบรรเลง
ต้องหงายเก๋ง ขาดคู่ อยู่เดียวดาย....
"สุนันยา"
ใครจะรอขึ้นคาน ให้พาลขม
หนาวมาเยือน เตือนว่า อย่านอนซม
หาผ้าห่ม ห้อมห่อ รอคนรัก
ถึงเวลา เสียที จะมีคู่
ต้องรอดู ช่วงนี้ ที่หนาวหนัก
จะได้อ้อน ออเซาะ ฉอเลาะทัก
นอนหนุนตัก ก่ายกอด พลอดพิไร
จะคอยถาม คอยเย้า หนาวไหมคะ
หากหนาวจะคอยเคียงมิเลี่ยงไหน
ดึงผ้าห่มมาปิด ชิดวงใน
มอบอุ่นไอ ถนอม กล่อมด้วยเพลง
กลัวแต่ใคร บางคนบ่นอิจฉา
ตัวเองหนา ขี้งอน อ้อนไม่เก่ง
ไร้ลีลา ร้อนรัก จักบรรเลง
ต้องหงายเก๋ง ขาดคู่ อยู่เดียวดาย....
"สุนันยา"