สุดเจ็บช้ำ กล้ำกลืน ฝืนใจข่ม
ร้าวระบม ซมซาน มารคนถ่อย
สังคมเมือง เรืองรุ่ง คลุ้งคาวรอย
สุดเศร้าสร้อย รอยมลทิน ถิ่นเมืองกรุง
สังคมทราม หยามหน้า คราผลัดถิ่น
ในแดนดิน ถิ่นที่ สตรีมุ่ง
ตามสามี ที่รัก ศักดิ์ผดุง
กลับคาวคลุ้ง กลิ่นกาม นามทรชน
ตะวันลับ ยามเย็น เห็นฝูงนก
ต่างบินผก กลับรัง ดั่งฝึกฝน
กลับมาเถิด หญิงสาว คราวมืดมน
น้ำใจล้น คนบ้านเรา เฝ้าดูแล
นางฟ้า ชาลี
ร้าวระบม ซมซาน มารคนถ่อย
สังคมเมือง เรืองรุ่ง คลุ้งคาวรอย
สุดเศร้าสร้อย รอยมลทิน ถิ่นเมืองกรุง
สังคมทราม หยามหน้า คราผลัดถิ่น
ในแดนดิน ถิ่นที่ สตรีมุ่ง
ตามสามี ที่รัก ศักดิ์ผดุง
กลับคาวคลุ้ง กลิ่นกาม นามทรชน
ตะวันลับ ยามเย็น เห็นฝูงนก
ต่างบินผก กลับรัง ดั่งฝึกฝน
กลับมาเถิด หญิงสาว คราวมืดมน
น้ำใจล้น คนบ้านเรา เฝ้าดูแล
นางฟ้า ชาลี
[/quote]
คืนกลับรัง เยี่ยงนก ที่ฟกช้ำ
เจ็บระกำ กลืนน้ำตา มากราบแม่
หมดสิ้นแล้ว ผู้ใด ใคร่เหลียวแล
นำบาดแผล กลับบ้านนา ด้วยอาดูร
ถูกรุมโทรม ผลาญพร่า จ้าละหวั่น
ทั้งความสาว พรหมจรรย์ พลันสิ้นสูญ
ร่ากายสุม แต่วัชชะ ปฏิกูล
เจ้าประคู้ณ ให้พวกเปรต ติดเอดส์ตาย