**** หนาวจัง *****
คนค่าไร้ ล้าอ่อน นอนปวดร้าว
ต้องทนหนาว ดายเดียว เปลี่ยวใจหมอง
จะรักใคร มิเคยสม ภิรมย์ปอง
น้ำตานอง สองแก้ม แต้มกมล
นอนทั้งคืน ไม่หลับ กระสับกระส่าย
แว่วพระพาย พัดหลิ้ว ทิวยอดสน
หนาวจับจิต เกินคิด จะทานทน
ขาดคู่ยล คอยเย้า เคล้าคลอเคียง
ห่มผ้าหนา อย่างไร ใจก็หนาว
คนโสดสาว กำสรวล จวนสิ้นเสียง
จะหาอก อุ่นไหน ให้แนบเอียง
พลอดสำเนียง กระซิบรัก ฝากให้กัน
ยามตะวัน ชิงพลบ หลบจากฟ้า
ชื่นอุรา ภิรมย์ พรมสุขสันต์
ลมหนาวมา จะแกล้ง แข่งประชัน
ท้าทายลม ทั้งวันไม่หวั่นเลย..
"สุนันยา"
คนหนาวจัง หนาวงอ หนาวข้อติด
หนาวไม่คิดติดผ้าคราเฉลย
ชอบเปลือยร่างกลางพรมให้ลมเชย
ท้าทายเฉยเอ่ยอ้า..ข้าไม่กลัว
เจอหน้าเราเข้าอ้อน..ว่านอนหนาว
ร่างกายสาวหนาวเหน็บเจ็บไปทั่ว
ตรงนี้ช้ำตรงนี้ชอกบอกระรัว
คล้ายเห็นตัวของเราคือเตาไฟ
ช่างออดอ้อนวอนหาพาเป็นห่วง
แต่งคำลวงหน่วงหนักแทบตักษัย
หนาวเหลือเกินหนาวหนักปักฤทัย
แค่เพียงให้ได้รู้..ว่าอยู่เดียว
เป็นหนุ่มหนุ่มสาวสาวหนาวบ่ยั่น
แต่นี่หันวัยทองต้องเฉลียว
คนปูนนี้ที่รู้ดูซีดเซียว
ให้ขึ้นเกี้ยวขึ้นคาน..อย่าต้านลม. (นะจ๊ะ)
หนาวไม่คิดติดผ้าคราเฉลย
ชอบเปลือยร่างกลางพรมให้ลมเชย
ท้าทายเฉยเอ่ยอ้า..ข้าไม่กลัว
เจอหน้าเราเข้าอ้อน..ว่านอนหนาว
ร่างกายสาวหนาวเหน็บเจ็บไปทั่ว
ตรงนี้ช้ำตรงนี้ชอกบอกระรัว
คล้ายเห็นตัวของเราคือเตาไฟ
ช่างออดอ้อนวอนหาพาเป็นห่วง
แต่งคำลวงหน่วงหนักแทบตักษัย
หนาวเหลือเกินหนาวหนักปักฤทัย
แค่เพียงให้ได้รู้..ว่าอยู่เดียว
เป็นหนุ่มหนุ่มสาวสาวหนาวบ่ยั่น
แต่นี่หันวัยทองต้องเฉลียว
คนปูนนี้ที่รู้ดูซีดเซียว
ให้ขึ้นเกี้ยวขึ้นคาน..อย่าต้านลม. (นะจ๊ะ)
"บ้านริมโขง"