Re: หญิงจรจัด
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
05 พฤศจิกายน 2024, 11:20:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: หญิงจรจัด  (อ่าน 15111 ครั้ง)
sunthornvit
Special Class LV3.9
นักกลอนรอบรู้กวี

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 777
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,076



« เมื่อ: 23 ธันวาคม 2011, 01:35:PM »


กลับถึงบ้านแม่พ่อนั้นรออยู่
ท่านคงรู้ความหวังพังแล้วหนา
กระเป๋าเก่าสะพายหลังหลั่งน้ำตา
โผผวากอดทั้งสองร้องรำพัน

คุณพ่อขาแม่ขาสารภาพ
หนูเข็ดหลาบจากทุ่งสู่กรุงนั่น
ความเจริญแสงสีมีอนันต์
วางหลอกกันกับดักมักกาเม

หนูหลงผ่านมารสังคมรุมข่มขืน
สุดกล้ำกลืนหลงคิดจิตหันเห
สิ่งชั่วช้าหลายหลากยากถ่ายเท
ยังหมิ่นเหม่ลาตายล้างอายตน

ในดวงตาพร่าพรางเค้าลางเด่น
เหมือนมองเห็นท่านทั้งสองหน้าหมองหม่น
เป็นห่วงหนูนั้นหนามาเวียนวน
ผิวหน้าย่นพยักหน้าพากลับเรือน

นั่นเจ้าทุยเพื่อนรักแช่ปลักขุ่น
คงไม่คุ้นสภาพข้าว่าไม่เหมือน
เคยร่าเริงยิ้มร่ามาแชเชือน
ไม่บิดเบือนข้าเล่าให้เจ้าฟัง

ชีวิตข้าโดนย่ำยีที่เมืองหลวง
สิ่งแสนหวงสิ้นลับกับความหวัง
จึงดั้นด้นกลับมาว่าตายรัง
เจ้าอย่าชังข้าซี นี่เพื่อนกัน.

นพ
23 ธ.ค.54
[/quote]

                          พ่อแม่ไม่  ชิงชัง  ยังแสนรัก
           พร้อมปกปัก  ศรีสุดา  อย่าโศกศัลย์
           ถึงลูกมี  มลทิน  กลิ่นฉกรรจ์
           พ่อแม่ขอ  ยืนยัน  รักมั่นคง

                 ลืมอดีต  ตั้งต้น  ผจญสู้
          ประสบการณ์  เปรียบครู  ผู้สูงส่ง
          เรื่องผิดพลาด  ปล่อยปละ  เลิกพะวง
          แล้วบรรจง  ฟันฝ่า  เดินหน้าไป





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

พิมพ์วาส, ไพร พนาวัลย์, กฤษการกลอน, นางฟ้า ชาลี, สะเลเต, รพีกาญจน์, เปรียว, บูรพาท่าพระจันทร์, ..กุสุมา.., สล่าผิน, พี.พูนสุข, กังวาน

ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s