เพราะทุกสิ่ง : ไม่ได้เป็นอย่างที่หวัง
.....
เพราะบางสิ่ง คอยฉุดรั้ง
วาดความหวัง ดังปรากฏ
เพื่อตามหา อนาคต
คล้ายกำหนด หมดหนทาง
…..
ในใจที่ ยังสับสน
อาจหมองหม่น บนความห่าง
ภาพวันเก่า สีเทาจาง
อยู่เคียงข้าง อย่างร้างลา
…..
ไม่อยากให้ โอกาสใคร
เพราะหัวใจ ถูกไล่ล่า
จวบคืนวัน ฝันกลับมา
คราบน้ำตา พาตกใน
…..
ออกมาจาก ความว่างเปล่า
ปล่อยความเศร้า เฝ้าสั่งไว้
โลกยังคง ต้องหมุนไป
วางหัวใจ ไว้ดังเดิม
…..
ให้ดวงดาว สุขสกาว
ส่งข่าวคราว ยามหนาวเพิ่ม
บอกความรัก อย่าทักเติม
อย่าเคลิบเคลิ้ม ไปกับรัก
…..
ต่อให้เป็น วันสุดท้าย
รู้ความหมาย อย่างแน่นหนัก
ไร้ทุกสิ่ง ให้พิงพัก
และไร้ตัก ให้หนุนนอน
…..
เป็นเหตุผล ที่รู้ใจ
อยู่ทำไม ให้เธอซ่อน
เมื่อสิ้นไร้ ความอาทร
อย่าอาวรณ์ การร้างลา!
…..
ภาพจาก gotoknow.org
คนเราย่อม มีผิดพลาด
ความประมาท อย่าชะล่า
จะเศร้าหมอง นองน้ำตา
ปวดอุรา พาระทม
พระสัมมา ท่านสอนไว้
อย่าปล่อยใจ ให้ขืนข่ม
ต้องรักนวล สงวนปม
ทุกข์สุขก้ม รับกันไป
ในโลกนี้ ล้วนมีรัก
รีบตวงตัก กันเอาไว้
อย่าได้หวั่น พลั่นฤทัย
ความรักใคร่ ที่ฉันมี
แจกจ่ายให้ เพื่อนร่วมโลก
จงมีโชค ไร้ราคี
มอบรักจาก ตัวฉันนี้
ทุกชีวี ดีแน่นอน
พันทอง
ความประมาท อย่าชะล่า
จะเศร้าหมอง นองน้ำตา
ปวดอุรา พาระทม
พระสัมมา ท่านสอนไว้
อย่าปล่อยใจ ให้ขืนข่ม
ต้องรักนวล สงวนปม
ทุกข์สุขก้ม รับกันไป
ในโลกนี้ ล้วนมีรัก
รีบตวงตัก กันเอาไว้
อย่าได้หวั่น พลั่นฤทัย
ความรักใคร่ ที่ฉันมี
แจกจ่ายให้ เพื่อนร่วมโลก
จงมีโชค ไร้ราคี
มอบรักจาก ตัวฉันนี้
ทุกชีวี ดีแน่นอน
พันทอง