ยามรักร้าง ลาไกล ใจก็เจ็บ
ได้แต่เก็บ ความช้ำ ย้ำโหยหา
มันบาดลึก ลงไป ในแววตา
แสงเจิดจ้า ลาลับ ดับสิ้นไป
ในทุกที่ สถาน กาลเกี่ยวก้อย
ร้อยเรียงรอย ร้าวราน นานขานไข
เหมือนแผลเก่า ลึกล้ำ ซ้ำที่ใจ
ยังโหยไห้ ห่วงหา คราพบเจอ
นางฟ้า ชาลี
ได้แต่เก็บ ความช้ำ ย้ำโหยหา
มันบาดลึก ลงไป ในแววตา
แสงเจิดจ้า ลาลับ ดับสิ้นไป
ในทุกที่ สถาน กาลเกี่ยวก้อย
ร้อยเรียงรอย ร้าวราน นานขานไข
เหมือนแผลเก่า ลึกล้ำ ซ้ำที่ใจ
ยังโหยไห้ ห่วงหา คราพบเจอ
นางฟ้า ชาลี
เสียงลมครวญ นวลคราง มิจางหาย
คงกลิ่นกาย คล้ายนวล อวลเสมอ
ทั้งรักรื่น ชื่นลำดวน ชวนละเมอ
ถึงแต่เธอ เพ้อพร่ำ เฝ้ารำพัน
มิทิ้งคำ อำลา นิจจาเจ้า
แม้เพียงเงา เปล่าไร้ แม้ในฝัน
ปล่อยพี่ร่ำ คร่ำครวญ ถึงนวลจันทร์
ทุกคืนวัน ทุกชาติ มิอาจปลง.../
บูรพาท่าพระจันทร์
คงกลิ่นกาย คล้ายนวล อวลเสมอ
ทั้งรักรื่น ชื่นลำดวน ชวนละเมอ
ถึงแต่เธอ เพ้อพร่ำ เฝ้ารำพัน
มิทิ้งคำ อำลา นิจจาเจ้า
แม้เพียงเงา เปล่าไร้ แม้ในฝัน
ปล่อยพี่ร่ำ คร่ำครวญ ถึงนวลจันทร์
ทุกคืนวัน ทุกชาติ มิอาจปลง.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
