.jpg)
เมื่อรักครอง ห้องใจ มาไกลจาก
รอยอาลัย เหลือฝาก เป็นซากขม
กลืนเก็บแต่ ความเหงา ที่ร้าวตรม
ปล่อยใจจม กับเจ็บ ที่เหน็บใน
คงต้องทน รานร้าว ทั้งเช้าค่ำ
ซ่อนระกำ ใต้เงา คราวอ่อนไหว
เมื่อรักนี้ สิ้นหวังภินท์พังไป
ปลงเถิดหนา ยาใจ อย่าได้จำ...
"สุนันยา"
จะให้หักใจลงคงทำยาก
เหลือเพียงซากรักร้าว...ทุกเช้าค่ำ
รอยอาลัยเหมือนเหน็บให้เจ็บจำ
ดั่งเพรงกรรมย้อนยอกหลอกให้งง
จึงต้องทนเหน็บหนาวหลายคราวครั้ง
รักพลาดพลั้งหลุดลุ่ยเป็นผุยผง
ค่อยค่อยเก็บรักนั้นอย่างบรรจง
มิอาจปลงยอมให้รักร้างรา
..........dinner............
รอยอาลัย เหลือฝาก เป็นซากขม
กลืนเก็บแต่ ความเหงา ที่ร้าวตรม
ปล่อยใจจม กับเจ็บ ที่เหน็บใน
คงต้องทน รานร้าว ทั้งเช้าค่ำ
ซ่อนระกำ ใต้เงา คราวอ่อนไหว
เมื่อรักนี้ สิ้นหวังภินท์พังไป
ปลงเถิดหนา ยาใจ อย่าได้จำ...
"สุนันยา"
จะให้หักใจลงคงทำยาก
เหลือเพียงซากรักร้าว...ทุกเช้าค่ำ
รอยอาลัยเหมือนเหน็บให้เจ็บจำ
ดั่งเพรงกรรมย้อนยอกหลอกให้งง
จึงต้องทนเหน็บหนาวหลายคราวครั้ง
รักพลาดพลั้งหลุดลุ่ยเป็นผุยผง
ค่อยค่อยเก็บรักนั้นอย่างบรรจง
มิอาจปลงยอมให้รักร้างรา
..........dinner............
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
