๏ นับเป็นเรื่องอารมณ์ขมเป็นเรื่อง
เมื่ออะไรยังไม่ชัดมันขัดเคือง
ไม่อยากเปลืองน้ำลายเรี่ยรายทาง
เมื่อตรรกะจะวิบัติวิบัติเถิด
เมื่ออะไรจะเกิดมิขัดขวาง
เมื่อบ่งชี้มิใช่ของรางชาง
เมื่อต้องร้างจะมิรับกับเรื่องรอ
แม้นสุนัขจักอ้วนก็ล้วนสุนัข
วิฬาร์จักพุงกางให้ก้างก่อ
เทยุ้งฉางว่างไปแม้นไม่พอ
จงแล่เนื้อเถือหนังต่อให้ตกตาย
ไม่เคยรักไยต้องเอ่ยไม่เคยรัก
เมื่อมาหักใจหั่นมันใจหาย
รู้ทั้งรู้ใจยับน่าอับอาย
หน้าไม่ขายก็ขายไปหมดแล้ว
เท่าผืนหนังเพื่อนดื่นเท่าผืนหนัง
น้ำใจหวังตั้งใจให้แน่แน่ว
เมื่อพี่มาปลอบขวัญให้มันแวว
เรื่องหมาแมวก็จะปล่อยให้ลอยลับ
แต่ยากนิ่งจำจากแต่ยากนิ่ง
ยังจำสิ่งปลอมปลอมไม่ยอมปรับ
ใจที่ยับยังคงเป็นใจยับ
จึงขอนับลมลู่อยู่ไกลไกล
ฝากพี่เพื่อนน้องนี้ฝากพี่เพื่อน
อยู่เฝ้าเรือนรังรองผุดผ่องใส
ใจรู้ตื่นชื่นบานสมานใจ
หากฟ้าใหม่ใจสงบพบกันเอย ๚๛
กามนิต
๒๒ ธ.ค.๕๔
เมื่ออะไรยังไม่ชัดมันขัดเคือง
ไม่อยากเปลืองน้ำลายเรี่ยรายทาง
เมื่อตรรกะจะวิบัติวิบัติเถิด
เมื่ออะไรจะเกิดมิขัดขวาง
เมื่อบ่งชี้มิใช่ของรางชาง
เมื่อต้องร้างจะมิรับกับเรื่องรอ
แม้นสุนัขจักอ้วนก็ล้วนสุนัข
วิฬาร์จักพุงกางให้ก้างก่อ
เทยุ้งฉางว่างไปแม้นไม่พอ
จงแล่เนื้อเถือหนังต่อให้ตกตาย
ไม่เคยรักไยต้องเอ่ยไม่เคยรัก
เมื่อมาหักใจหั่นมันใจหาย
รู้ทั้งรู้ใจยับน่าอับอาย
หน้าไม่ขายก็ขายไปหมดแล้ว
เท่าผืนหนังเพื่อนดื่นเท่าผืนหนัง
น้ำใจหวังตั้งใจให้แน่แน่ว
เมื่อพี่มาปลอบขวัญให้มันแวว
เรื่องหมาแมวก็จะปล่อยให้ลอยลับ
แต่ยากนิ่งจำจากแต่ยากนิ่ง
ยังจำสิ่งปลอมปลอมไม่ยอมปรับ
ใจที่ยับยังคงเป็นใจยับ
จึงขอนับลมลู่อยู่ไกลไกล
ฝากพี่เพื่อนน้องนี้ฝากพี่เพื่อน
อยู่เฝ้าเรือนรังรองผุดผ่องใส
ใจรู้ตื่นชื่นบานสมานใจ
หากฟ้าใหม่ใจสงบพบกันเอย ๚๛
กามนิต
๒๒ ธ.ค.๕๔