ปลอบเทียน
อยากถามเทียนแสงทองที่ส่องทึบ
ต้องปวดเจ็บเหน็บหนึบสักแค่ไหน
ละลายพร่างโศภินสิ้นประไพ
เพื่อต่างใครแต้มครอบให้ตอบคน
ก็เทียนต่ำลำไหนเริ่มไฟจุด
ที่เรียวร่องผ่องวิสุทธิ์สง่ากุศล
เทียนหรือร่ำทำลายอยากร้ายรน
มีแต่คนคลั่งขลังเพื่อนั่งดู
แหละเมื่อร้อนลุกลามเกินหลามรั้น
แต่เปลวสวยยังสั่นกลั้นอดสู
ถึงร้ายต่างเติมตัดเพลงศัตรู
หลอมทำลายหรือลู่หลู่ระบิล
เช่นหลายสิ่งเสียหมองให้ครองสวย
มากมณีมอดม้วยด้วยเมินหมิ่น
ทั้งดอกหญ้าป่ายับสดับยิน
ล้วนประทินเพื่อทวยอวยพนิต
อยากปลอบเทียนแสงทองที่ส่องทบ
แม้จะจบแสงรุจีอันวิจิต
กับเศษไส้เถ้าสอยอันน้อยนิด
แต่ชีวิตปลิดว่างเพื่อวางธรรม ฯ
พรายม่าน
สันทราย
๒๒.๑๒.๕๔