
~~o..อุ่น..o~~
กลั่นรักฝากจากใจส่งไปอ้อน
อวลอาทรอ่อนเอื้ออาบเจือหวง
ภักดิ์มิหมายคลายแม่จากแดดวง
เคียงคู่ควงห่วงหาทุกคราคราว
ตราบทิวากล้าแสงสำแดงอยู่
เมฆยังฟูฟ่องคว้างเกลื่อนกลางหาว
ตราบราตรีคลี่อ้อมห่มห้อมดาว
จินต์จักพราวพร่างกรุ่นรักอุ่นอัง
เพรงเพลาพาฝันมาปันแบ่ง
กวินแต่งแต้มในหทัยหวัง
จึงจารพจน์บทพร่ำจ่อมลำพัง
คิดถึงยังยั้งเกลื่อนมิเจื่อนจาง
เพียงรำพันกลั่นเกล็ดเป็นเม็ดผลึก
ตะกอนดึกผนึกค่าอุษาสาง
แล้วจึงขานกานท์รักแทบตักนาง
ให้อ้างว้างจางหายคลายบรรเทา
ปลอบประโลมโจมขวัญในวันหม่น
ใจรุ่มรนพ้นผ่านเวิ้งวารเหงา
ถ้อยรังสรรค์ปันส่งแก่นงเยาว์
พะนอเคล้าเนาข้างมิร้างไกล
หนาวลมเอื่อยเอื่อยพานสะท้านสั่น
ในคืนจันทร์แจ่มจ่างดาวพร่างใส
กลั่นรำพึงซึ้งทรวงว่าห่วงใย
ฝากพลิ้วไปไกวกล่อมถนอมนวล
ปภัสร์
๒๑ ธันวาคม ๒๕๕๔
