ยังรู้สึกหวั่นไหว ไม่ยอมเปลี่ยน
คอยแวะเวียนถามไถ่ ในกระจก
ความเป็นจริงเสนอ อย่างเพ้อพก
เกินกว่าจะหยิบยก ราว อกไหม้
…..
ลมยังคงราบเรียบ ดูเงียบเฉย
ใครนะ! เคย สัญญาจะมาใหม่
ดั่งคำตอบปลอบโยน เมื่อห่วงใย
หลงคว้าไขว่เงาไหว ไยแมงมุม
…..
ผีเสื้อเหงาเข้าล้อม มาดอมกลิ่น
ติดปีกบินมากมาย จับไม้พุ่ม
เพียงความเหงาเงียบเลาะ เข้าเกาะกุม
ความรักรุมล้อมตัว ชั่วข้ามคืน
…..
เหมือนเพียงลมพัดผ่าน เมื่อวานนี้
ขณะที่หัวใจ คอยสะอื้น
เพียงรับรู้อยู่ห่าง อย่างยั่งยืน
มิอาจฝืนทนขัด เชือกรัดตัว
…..
มีแค่ความทรงจำ ไร้คำตอบ
เพียงลมหนาวพัดหมอก หอบไปทั่ว
ลมอดีตวาดไหว ห้องไฟมัว
ผ่านริมรั้วช่องตึก จนดึกนัก!
…..
ภาพจาก kik2you.com
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
