พอเข้าสู่ หน้าหนาว สาวนอนกลุ้ม
คงได้สุม แต่ไฟ ไล่ลมหนาว
มีน้ำค้าง หยดใส คล้ายคล้ายดาว
หล่นลงพราว ไสวปลายหญ้าคา
คงได้สุม แต่ไฟ ไล่ลมหนาว
มีน้ำค้าง หยดใส คล้ายคล้ายดาว
หล่นลงพราว ไสวปลายหญ้าคา
น้ำค้างเกาะ อยู่บน ยอดฟักทอง
เป็นละออง สีขาว วาววับฟ้า
แมลงภู่ ผึ้งผิ่น บินไปมา
สอดสายตา หาเกษร เพื่อชอนไช
เจ้าหนอนแก้ว ตืนแล้ว ตากลมโต
อยู่บนต้นยี่โถ โอ้ตัวใหญ่
นกกางเขน บินมา แล้วโฉบไป
หนอนแก้วใส สิ้นใจ เป็นเหยื่อพลัน
อนิจจัง สังขาร นั้นไม่เที่ยง
แม้หลบเลี่ยง เพียงใด ไม่แปรผัน
วัฏจักร บนโลก โศกจาบัลย์
จงรู้ตื่น ทุกวัน หย่าหวั่นเกรง
พันทอง
เป็นละออง สีขาว วาววับฟ้า
แมลงภู่ ผึ้งผิ่น บินไปมา
สอดสายตา หาเกษร เพื่อชอนไช
เจ้าหนอนแก้ว ตืนแล้ว ตากลมโต
อยู่บนต้นยี่โถ โอ้ตัวใหญ่
นกกางเขน บินมา แล้วโฉบไป
หนอนแก้วใส สิ้นใจ เป็นเหยื่อพลัน
อนิจจัง สังขาร นั้นไม่เที่ยง
แม้หลบเลี่ยง เพียงใด ไม่แปรผัน
วัฏจักร บนโลก โศกจาบัลย์
จงรู้ตื่น ทุกวัน หย่าหวั่นเกรง
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
