เมื่อรักครอง ห้องใจ มาไกลจาก
รอยอาลัย เหลือฝาก เป็นซากขม
กลืนเก็บแต่ ความเหงา ที่ร้าวตรม
ปล่อยใจจม กับเจ็บ ที่เหน็บใน
คงต้องทน รานร้าว ทั้งเช้าค่ำ
ซ่อนระกำ ใต้เงา คราวอ่อนไหว
เมื่อรักนี้ สิ้นหวังภินท์พังไป
ปลงเถิดหนา ยาใจ อย่าได้จำ...
"สุนันยา"
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
22 พฤศจิกายน 2024, 01:37:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ...ไม่อาจปลง... (อ่าน 10888 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
