เป็นชายโสด โดดเดี่ยว เปล่าเปลี่ยวจิต
ใช้ชีวิต จรจัด ไม่ขัดเขิน
เลยทะลึ่ง ตึงตัง ฟังเพลงเพลิน
เชิดหน้าเดิน ยิ้มยั่ว หญิงทั่วไป
ชอบกินหมด ลดมื้อ ฟรี.ซื้อ.หา
งานผ้าป่า กฐิน เขารินให้
ตั้งฟ้าเบิก เลิกค่ำ ร่ำเมรัย
ต่อคืนได้ ไร้คน บ่นนินทา
เมื่อเจ็บปวด รวดร้าว กายหนาวสั่น
ซ้ายขวาหัน สักใคร ไม่เห็นหน้า
นั่งจมทุกข์ จุกเจ่า เศร้าอุรา
อนิจจา ไร้คู่ หดหู่เกิน
รพีกาญจน์ 59
หาตอนนี้ ยังทัน อย่าหวั่นไหว
เมื่อหัวใจ ฉอเลาะ พร้อมเหาะเหิน
วัยหกสิบ กำลังแจ๋ว ทแกล้วเกิน
มองผิวเผิน อย่างพี่ สี่สิบลง
จะหาแฟน แสนง่าย คล้ายปอกกล้วย
เลือกสะสวย ขำคม สมประสงค์
เห็นหุ่นพี่ ผงาด ยืนอาจอง
สำคัญตรง เจ้าหนู ยู่หรือยัง
เรื่องเศร้า เขา.พิการ เนิ่นนานแล้ว
มาแกร่ว แซวปลื้ม ลืมความหลัง
เจ้าหนู ยู่ยิ่ง น่าชิงชัง
ใช้หลั่ง น้ำเยี่ยว อย่างเดียวดาย
อวดกร้าว สาวกล้า กรายท่ารบ
สยบ หลบลี้ เดินหนีหาย
หมดรัก ศักดิ์ศรี ชาตรีชาย
หญิงหน่าย ไร้คู่ อยู่ขาดทุน
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
