เผลอคิดถึง
ฝาก....สายลมห่มกอด,โอบ,พรอด,รัก
ฤดูหนาวราวทักสลักฝัน
หอบสำเนียงเสียงหนึ่งซึ้งรำพัน
จากดวงใจจิตฉันนั้นเพื่อเธอ....
แม้ตัวห่างร้างไกลไม่แนบชิด
อยากไปอิงมิ่งมิตรคิดเสมอ
ไม่สบายหายหรือยังหวังพบเจอ
ฝากกลอนกานท์สาส์นเพ้อ..."เผลอคิดถึง"
หายไวๆ นะค่ะพี่สุนันยา คิดถึง
หทัยกาญจน์
๒๑ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๕๔
รับถ้อยความ "คิดถึง"ด้วยตรึงติด
เพียง"เผลอคิด" ดวงฤดี พี่ก็ซึ้ง
หากตั้งใจ สุขมิน้อย ถ้อยคำนึง
คำรำพึง คงหวาน ซ่านซึ้งทรวง
พี่นี้คิด ถึงเจ้า ด้วยเฝ้าคิด
ไม่เผลอเลย สักนิด พิศห่วงหวง
ฝากลมเปรย เยี่ยมหา สุดาดวง
อย่าเลยล่วง ดวงจิต คิดถึงกัน
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
