เป็นชายโสด โดดเดี่ยว เปล่าเปลี่ยวจิต
ใช้ชีวิต จรจัด ไม่ขัดเขิน
เลยทะลึ่ง ตึงตัง ฟังเพลงเพลิน
เชิดหน้าเดิน ยิ้มยั่ว หญิงทั่วไป
ชอบกินหมด ลดมื้อ ฟรี.ซื้อ.หา
งานผ้าป่า กฐิน เขารินให้
ตั้งฟ้าเบิก เลิกค่ำ ร่ำเมรัย
ต่อคืนได้ ไร้คน บ่นนินทา
เมื่อเจ็บปวด รวดร้าว กายหนาวสั่น
ซ้ายขวาหัน สักใคร ไม่เห็นหน้า
นั่งจมทุกข์ จุกเจ่า เศร้าอุรา
อนิจจา ไร้คู่ หดหู่เกิน
รพีกาญจน์ 59