.jpg)
....... ไม่เคยคิดติดใจ...ใคร่เป็นโสด
กำลังโกรธพรหมลิขิต..จี๊ดสมอง
เห็นภาพใครจูงมือ..ถือประคอง
ฉันกลับมองว่าเหนี่ยวรั้ง..ช่างไม่งาม
เห็นใครเขาจ้องหน้า...ฉันว่าแย่
ขู่แฮ่ แฮ่...หรือเปล่าสาวลูกสาม
โทรศัพท์ที่ดัง...กำลังตาม
ถูกคุกคาม..ผูกมัด...อย่างชัดเจน
ดูไม่เห็น...อิสระสักกะหน่อย
ยิ่งจิกบ่อยยิ่งหนี..เหมือนผีเผ่น
พอมืดค่ำฉันร่ำไร...ไม่กะเกณฑ์
คนมีคู่โอนเอน...ประเคนไป
ฉันเดินเดี่ยวบนหาดทราย...ฟรีสไตร์ยที่สุด
แต่ไม่รู้...ว่าจะหยุดที่ตรงไหน?
เดือนกระทบ-ดาวกระเทือนเป็นเพื่อนใจ
แต่ทำไม?....เหี่ยวเฉาเหงาเหลือเกิน
เดินร้างคู่ อยู่เดียว ย่อมเหี่ยวเฉา
เพราะความเหงา จักร่วมทาง มิห่างเหิน
แม้นมีคน ชิดใกล้ ได้หยอกเอิน
เหงาก็เมิน หนีหาย ไม่ก่อกวน
หวงความโสด อยู่ไย ถามใจหน่อย
อย่าหมายคอย คนอาดูลย์ สมบูรณ์ถ้วน
มีหรือคน ดีครบ ลองทบทวน
ไม่มีหรอก ผู้ดีล้วน ควรทำใจ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
