ยินคำพ้อ ต่อว่า น้องยาเจ้า
ใครกันเล่า เขาอยาก จากดวงแข
แม้เพียงเงา เจ้าน้อง ยังต้องแล
เฝ้าชะแง้ ป่วนปั่น เจียวขวัญตา
ต้องจำใจ ไกลห่าง ใช่ร้างรัก
ใจยังภักดิ์ หนักแน่น ยิ่งแผ่นผา
ขอทรามวัย ไร้โทษ โกรธพี่ยา
ที่ต้องลา หาใช่ สิ้นไมตรี
มีเวรรอ ต่อหลัง นั่งอยู่เฝ้า
กระไรเล่า ทิ้งไป ให้บัดสี
พี่ขอร้อง น้องยา โปรดปรานี
จะจรลี หนีมา คราเสร็จงาน.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ใครกันเล่า เขาอยาก จากดวงแข
แม้เพียงเงา เจ้าน้อง ยังต้องแล
เฝ้าชะแง้ ป่วนปั่น เจียวขวัญตา
ต้องจำใจ ไกลห่าง ใช่ร้างรัก
ใจยังภักดิ์ หนักแน่น ยิ่งแผ่นผา
ขอทรามวัย ไร้โทษ โกรธพี่ยา
ที่ต้องลา หาใช่ สิ้นไมตรี
มีเวรรอ ต่อหลัง นั่งอยู่เฝ้า
กระไรเล่า ทิ้งไป ให้บัดสี
พี่ขอร้อง น้องยา โปรดปรานี
จะจรลี หนีมา คราเสร็จงาน.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ถ้าทำงาน ไม่ว่า หรอกหนาพี่
เพราะรู้ดี หน้าที่ อย่ามองผ่าน
ขอโทษที เกือบทำ ให้เสียการ
คิดฟุ้งซ่าน ไปหน่อย อย่าน้อยใจ
ถ้าเสร็จงาน เมื่อไหร่ ให้รีบกลับ
ตั้งสำรับ รอท่า อย่าเหลวไหล
ของคาวหวาน นั่งทาน หวานกว่าใตร
จะมอบให้ คืนนี้ อย่ามีตรม
พันทอง
เพราะรู้ดี หน้าที่ อย่ามองผ่าน
ขอโทษที เกือบทำ ให้เสียการ
คิดฟุ้งซ่าน ไปหน่อย อย่าน้อยใจ
ถ้าเสร็จงาน เมื่อไหร่ ให้รีบกลับ
ตั้งสำรับ รอท่า อย่าเหลวไหล
ของคาวหวาน นั่งทาน หวานกว่าใตร
จะมอบให้ คืนนี้ อย่ามีตรม
พันทอง