ห า ก แ ม้ เ ป็ น น า ง ใ น ฝั น
ก็คงมิใช่ตัวจริงคนสำคัญ...ยามเธอตื่น
แค่ได้อาศัย..แบ่งปันอุ่นไอในบางคืน
ต้องอดทนกล้ำกลืน..เธอมีคนอื่นในสายตา
แ ล ะ เ พี ย ง เ พ ร า ะ . . . มิ ใ ช่ น า ง ใ น ฝั น
ความคิดถึงที่ส่งให้กัน...จึงไร้ค่า
รู้ตัวแล้วว่าดีไม่พอ...ต้องขอเอ่ยลา
กอบเศษใจที่ไร้ราคา...คืนกลับมาเสียที
ค ว า ม คิ ด ถึ ง . . ยั ง ค ง พ ร่ า ง พ ร า ว เ ต็ ม ร า ว ฟ้ า
แต่จะหยุดความห่วงหา...เมื่อสิ้นแสงจันทราในคืนนี้
ไม่ใช่นางในฝัน...ฉันยอมรับมันได้แล้วคนดี
ตัดใจลงตรงนี้...แค่ธรรมดาที่มี...ก็ได้แค่นี้จริง ๆ
ก็คงมิใช่ตัวจริงคนสำคัญ...ยามเธอตื่น
แค่ได้อาศัย..แบ่งปันอุ่นไอในบางคืน
ต้องอดทนกล้ำกลืน..เธอมีคนอื่นในสายตา
แ ล ะ เ พี ย ง เ พ ร า ะ . . . มิ ใ ช่ น า ง ใ น ฝั น
ความคิดถึงที่ส่งให้กัน...จึงไร้ค่า
รู้ตัวแล้วว่าดีไม่พอ...ต้องขอเอ่ยลา
กอบเศษใจที่ไร้ราคา...คืนกลับมาเสียที
ค ว า ม คิ ด ถึ ง . . ยั ง ค ง พ ร่ า ง พ ร า ว เ ต็ ม ร า ว ฟ้ า
แต่จะหยุดความห่วงหา...เมื่อสิ้นแสงจันทราในคืนนี้
ไม่ใช่นางในฝัน...ฉันยอมรับมันได้แล้วคนดี
ตัดใจลงตรงนี้...แค่ธรรมดาที่มี...ก็ได้แค่นี้จริง ๆ
เอ-มิ-กา
เป็นห่วงนะคนดี
หากตรงนั้นไม่มี.....ไออุ่นให้ผิง
อ้อมแขนของพี่สาวคนนี้.....ยังมีที่ว่างให้แอบอิง
แม้ไม่มีทุกสิ่ง...แต่พร้อมให้พักพิง...ตลอดเวลา
ยามเหน็ดเหนื่อยและท้อ
เพียงแค่ขออย่าละทิ้ง.....ความห่วงหา
สิ่งดี ดี ของใจเก็บไว้รำลึก.....ในบางครา
จะวันนี้หรือวันหน้า.....ก็ยังมีค่าใช้เตือนใจ
ไม่รู้ใจ
หากตรงนั้นไม่มี.....ไออุ่นให้ผิง
อ้อมแขนของพี่สาวคนนี้.....ยังมีที่ว่างให้แอบอิง
แม้ไม่มีทุกสิ่ง...แต่พร้อมให้พักพิง...ตลอดเวลา
ยามเหน็ดเหนื่อยและท้อ
เพียงแค่ขออย่าละทิ้ง.....ความห่วงหา
สิ่งดี ดี ของใจเก็บไว้รำลึก.....ในบางครา
จะวันนี้หรือวันหน้า.....ก็ยังมีค่าใช้เตือนใจ
ไม่รู้ใจ