หรือลิขิต คล้อยตาม โลกหวามไหว
จะเขียนด้วย เจตจำนง ประสงค์ใด
ขอหัวใจ อย่าเหงา เศร้าโศรกตาม
เศร้าหนึ่งคน อีกร้อย จักพลอยเศร้า
ด้วยห่วงเจ้า หมดใจ จึงไถ่ถาม
ขาดสิ่งใด ปรนปรือ หรือนงราม
หรือมีความ ทุกข์ร้อน ซ่อนอยู่ใน
"สุนทรวิทย์"
ซ่อนดวงใจ สุดเหงา ใต้เงาโศก
อยู่บนโลก เหมือนเดียว เปลี่ยวไฉน
ไร้สิทธิ์รัก พักพิง แนบอิงใคร
เหมือนฟ้าไม่ ปราณี ชี้ชะตา
มิจริงหรอก คนห่วงพ่วงเป็นร้อย
มีแต่รอย ทรงจำ ช้ำหนักหนา
ถูกกำหนด กฎไว้ ให้ระอา
ขาดรักพา รมย์รื่น ..ขื่นขมทรวง...
"สุนันยา"
อยู่บนโลก เหมือนเดียว เปลี่ยวไฉน
ไร้สิทธิ์รัก พักพิง แนบอิงใคร
เหมือนฟ้าไม่ ปราณี ชี้ชะตา
มิจริงหรอก คนห่วงพ่วงเป็นร้อย
มีแต่รอย ทรงจำ ช้ำหนักหนา
ถูกกำหนด กฎไว้ ให้ระอา
ขาดรักพา รมย์รื่น ..ขื่นขมทรวง...
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
