ยังพะว้าพะวงปลงไม่ตก
ในหัวอกปรกเปลี้ยละเหี่ยเผลอ
ให้กล้ากล้ากลัวกลัวมั่วจังเออ
ใจละเมอเพ้อหมาย..แม่สายบัว
หรือจะรักไม่รักไม่ยักบอก
คอยเย้าหยอกบอกเล่นทำเป็นมั่ว
บอกเถอะน่า..รักเขาอยากเนานัว
คอยแต่หวั่นใจตัว...มัวพะวง
หรือมีใครให้เลือกปอกเปลือกเล่น
หลายหลากเช่นอะไหล่ทำไหลหลง
หรือยังค้างคนเก่าเผาไม่ลง
จึงยังงงงึมงำ..ทำไงดี !
มาพบกันมันเหมือนคืนเดือนดับ
มืดดำขลับดับแสงแห่งสวยสี
มาช้าเกินเมิงหมางวางไมตรี
เถิด..คนดี มีใคร ให้เลือกจม.
ในหัวอกปรกเปลี้ยละเหี่ยเผลอ
ให้กล้ากล้ากลัวกลัวมั่วจังเออ
ใจละเมอเพ้อหมาย..แม่สายบัว
หรือจะรักไม่รักไม่ยักบอก
คอยเย้าหยอกบอกเล่นทำเป็นมั่ว
บอกเถอะน่า..รักเขาอยากเนานัว
คอยแต่หวั่นใจตัว...มัวพะวง
หรือมีใครให้เลือกปอกเปลือกเล่น
หลายหลากเช่นอะไหล่ทำไหลหลง
หรือยังค้างคนเก่าเผาไม่ลง
จึงยังงงงึมงำ..ทำไงดี !
มาพบกันมันเหมือนคืนเดือนดับ
มืดดำขลับดับแสงแห่งสวยสี
มาช้าเกินเมิงหมางวางไมตรี
เถิด..คนดี มีใคร ให้เลือกจม.
"บ้านริมโขง"
อยากจะมอบ หัวใจ ไว้เพียงเจ้า
แต่ขลาดเขลา ยิ่งนัก กลัวรักล่ม
เป็นแผลต้องนอน ทุกข์ระทม
ขื่นขม ซมซาน ม่านบังใจ
จึงอยาก ถามชาย ทักทายก่อน
หากแม้นแน่นอน ไม่หวั่นไหว
ยินดีมอบ ทั้งกาย ถวายไป
เริ่มความรัก ครั้งใหม่ อย่างเพลิดเพลิน
แต่ตอนนี้ อยากรู้ เป็นยิ่งนัก
เมื่อประสพ พบพักตร์ ชักจะเขิน
หักอกหักใจ ยากเหลือเกิน
กลัวเธอจะเมิน ไม่มองมา
ถ้าแม้น ตัวเธอ ไม่มีใคร
ช่วยตอบ ได้ไหม ให้หายบ้า
กล่ำกลืน ทนฝืน ในอุรา
จงช่วยเอ่ย วาจา ให้รู้ที
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
