" คืนดาว "
ผ่านโขดหินดินทรายสายน้ำเชี่ยว
ความคดเคี้ยวเดียวดายปลายฟ้าหนาว
ห่มค่ำคืนฝืนฝ่ามานับดาว
วนว่างเปล่าหนาวเย็นอยู่เช่นเดิม
มองฟ้าไกลใฝ่ดาวดวงพราวพริ้ง
ขมความจริงจมใจให้เจ็บเพิ่ม
เพียงภาพฝันคั่นไว้ไม่ต่อเติม
ความเคลิบเคลิ้มเสริมส่วนชวนสายตา
คืนดาวประดับเด่นอยู่เช่นนั้น
ฝากฟ้ากั้นวันคืน มิฝืนฝ่า
จำนนหมายคล้ายโศกโชคชะตา
หรือควรค่าคว้าดาว ได้ร้าวราน
ใจจึงเก็บกลืนกินถวิลหวัง
ซบภวังค์นั่งเหงาในเงาผ่าน
เก็บเธอไว้ในห้วงแห่งวันวาน
สู่ผสานใจร้าว หนาวลำพัง
ผู้เดียวดายพ่ายแพ้ขอแค่นี้
รักเธอที่คำนึงไม่ถึงฝั่ง
กอดไว้ในหุบเหวแห่งภวังค์
เป็นความหลังครั้งเก่ากับเงาจันทร์.
ผ่านโขดหินดินทรายสายน้ำเชี่ยว
ความคดเคี้ยวเดียวดายปลายฟ้าหนาว
ห่มค่ำคืนฝืนฝ่ามานับดาว
วนว่างเปล่าหนาวเย็นอยู่เช่นเดิม
มองฟ้าไกลใฝ่ดาวดวงพราวพริ้ง
ขมความจริงจมใจให้เจ็บเพิ่ม
เพียงภาพฝันคั่นไว้ไม่ต่อเติม
ความเคลิบเคลิ้มเสริมส่วนชวนสายตา
คืนดาวประดับเด่นอยู่เช่นนั้น
ฝากฟ้ากั้นวันคืน มิฝืนฝ่า
จำนนหมายคล้ายโศกโชคชะตา
หรือควรค่าคว้าดาว ได้ร้าวราน
ใจจึงเก็บกลืนกินถวิลหวัง
ซบภวังค์นั่งเหงาในเงาผ่าน
เก็บเธอไว้ในห้วงแห่งวันวาน
สู่ผสานใจร้าว หนาวลำพัง
ผู้เดียวดายพ่ายแพ้ขอแค่นี้
รักเธอที่คำนึงไม่ถึงฝั่ง
กอดไว้ในหุบเหวแห่งภวังค์
เป็นความหลังครั้งเก่ากับเงาจันทร์.