ขออย่ามาเสกสรรปั้นสีหน้า
บีบน้ำตาให้มานฉันหวั่นไหว
มาเสแสร้งครวญคร่ำไปทำไม
เมื่อไม่มีหัวใจให้แก่กัน
อย่าคิดว่าตัวฉันนั้นจะโศก
ความวิโยคไม่มีอย่างที่ฝัน
เราจากกันเถิดนะลานิรันดร์
จวบถึงวันชาติหน้าก็อย่าเลย
--ณัชชา--
คนอย่างเธอเผลอตัดสินชีวินฉัน
เป็นอย่างนั้นอย่างนี้มีเฉลย
คนเคยผิดก็ต้องผิดชอบคิดเปรย
เธอไม่เคยมองข้ามความไม่ดี
เรื่องหัวใจใช่สมการหารบวกลบ
ผลลัพธ์ครบส่วนเศษให้เกรดสี่
ค่าเบี่ยงเบนอะไรเธอไม่มี
จะให้กี่ชาติภพ...จะคบใคร
[/quote]เป็นอย่างนั้นอย่างนี้มีเฉลย
คนเคยผิดก็ต้องผิดชอบคิดเปรย
เธอไม่เคยมองข้ามความไม่ดี
เรื่องหัวใจใช่สมการหารบวกลบ
ผลลัพธ์ครบส่วนเศษให้เกรดสี่
ค่าเบี่ยงเบนอะไรเธอไม่มี
จะให้กี่ชาติภพ...จะคบใคร
ฉันรู้ไส้รู้พุงไม่ยุ่งเกี่ยว
อย่าลดเลี้ยวเกเรทำเฉไฉ
ถ้าหากเธออยากไปเชิญเธอไป
เรื่องร้องไห้จะไม่มีในชีวิต
การกระทำเธอนั้นมันบ่งบอก
เธอปลิ้นปลอกหลอกชัดเหมือนตัดสิทธิ์
นี่ละหรือความรักจากมิ่งมิตร
ยื่นยาพิษตามเชือดอย่างเลือดเย็น
--ณัชชา--
อย่าลดเลี้ยวเกเรทำเฉไฉ
ถ้าหากเธออยากไปเชิญเธอไป
เรื่องร้องไห้จะไม่มีในชีวิต
การกระทำเธอนั้นมันบ่งบอก
เธอปลิ้นปลอกหลอกชัดเหมือนตัดสิทธิ์
นี่ละหรือความรักจากมิ่งมิตร
ยื่นยาพิษตามเชือดอย่างเลือดเย็น
--ณัชชา--