โอ้ใจพี่ร่ำร้อง.............ถึงนวล
ดวงจิตไม่แปรปรวน.............หม่นไหม้
แต่พิศร่ำต้องหวน...............คืนกลับ รักนา
ใจพิศร่ำร้องไซร้................อกโอ้กระทมฯ
ใจถวิลสิ้นรักประจักษ์แจ้ง
จึงแถลงแสร้งฝันวันสู่สม
ประจักษ์จิตพิศชอบมอบจิตจม
เหตุคำคมลมลิ้นผินกลับคืน
โอ้หละหนอรัก
แค่หวนประจักษ์.....ก็มักจักฝืน
แค่ใฝ่ใจชอบ.....จิตตอบกล้ำกลืน
ใจร่ำสะอื้น.....ร่ำลวงจิตลา
ใจของพี่เศร้า
จิตเหงาครวญหา.....ภิเปรยวาจา
รวมรสพจน์คำ.....ล้วนพร่ำล่นหนา
อภิเปรยว่า.....รสรักจิตลวง
(กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘)
ลมเปรียบคำปาก.....เพราะลวงรักมาก
ทำจิตใจพราก.....ให้ใจขื่นขม
ภิเปรยวาจา.....ฤทัยใคร่ตรม
เจ็บปวดซานซม.....ใจฉันร่ำครวญ
ใจพี่ร่ำไห้.....เจ็บปวดดวงใจ
ฤทัยหวันไหว.....ทำจิตกลับทวน
ให้ดวงใจหวั่น.....ใจย่อมแปรปรวน
ร้องร่ำคำหวน.....จิตครวญปวดแล
(กาพย์สุรางคนางค์ ๓๒)
ดวงจิตไม่แปรปรวน.............หม่นไหม้
แต่พิศร่ำต้องหวน...............คืนกลับ รักนา
ใจพิศร่ำร้องไซร้................อกโอ้กระทมฯ
ใจถวิลสิ้นรักประจักษ์แจ้ง
จึงแถลงแสร้งฝันวันสู่สม
ประจักษ์จิตพิศชอบมอบจิตจม
เหตุคำคมลมลิ้นผินกลับคืน
โอ้หละหนอรัก
แค่หวนประจักษ์.....ก็มักจักฝืน
แค่ใฝ่ใจชอบ.....จิตตอบกล้ำกลืน
ใจร่ำสะอื้น.....ร่ำลวงจิตลา
ใจของพี่เศร้า
จิตเหงาครวญหา.....ภิเปรยวาจา
รวมรสพจน์คำ.....ล้วนพร่ำล่นหนา
อภิเปรยว่า.....รสรักจิตลวง
(กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘)
ลมเปรียบคำปาก.....เพราะลวงรักมาก
ทำจิตใจพราก.....ให้ใจขื่นขม
ภิเปรยวาจา.....ฤทัยใคร่ตรม
เจ็บปวดซานซม.....ใจฉันร่ำครวญ
ใจพี่ร่ำไห้.....เจ็บปวดดวงใจ
ฤทัยหวันไหว.....ทำจิตกลับทวน
ให้ดวงใจหวั่น.....ใจย่อมแปรปรวน
ร้องร่ำคำหวน.....จิตครวญปวดแล
(กาพย์สุรางคนางค์ ๓๒)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
