...อยากเผย ทำไมกลัว
ดำแค่ตัว หัวใจใส
บังกลัว มัวปิดนัย
เหตุไฉน ใฝ่ร้าวรอน...
...คิดเผย เอ่ยกลัวช้ำ
แอบระกำ จำทนถอน
เวลา ไม่อาทร
กาลไม่ย้อน ก่อนวันวาน...
...เปลี่ยนแนว เข้าแถวใหม่
ตั้งต้นใจ ไว้เป็นฐาน
ยืดอก พกพิศดาร
บอกนงคราญ รักนานเกิน...
...แอบจิต คิดในใจ
ครั้นเศร้าใส่ ใครสรรเสริญ
ชีวิต สิทธิ์จำเริญ
อย่ามัวเขิน เกินการรอ...
รัตนาวดี
ดำแค่ตัว หัวใจใส
บังกลัว มัวปิดนัย
เหตุไฉน ใฝ่ร้าวรอน...
...คิดเผย เอ่ยกลัวช้ำ
แอบระกำ จำทนถอน
เวลา ไม่อาทร
กาลไม่ย้อน ก่อนวันวาน...
...เปลี่ยนแนว เข้าแถวใหม่
ตั้งต้นใจ ไว้เป็นฐาน
ยืดอก พกพิศดาร
บอกนงคราญ รักนานเกิน...
...แอบจิต คิดในใจ
ครั้นเศร้าใส่ ใครสรรเสริญ
ชีวิต สิทธิ์จำเริญ
อย่ามัวเขิน เกินการรอ...
รัตนาวดี
อยู่อย่างนี้น่ะดีแล้ว
ไม่มีแววจะสุขสม
อยู่ใกล้ไกลได้ชื่นชม
ไม่อยากตรมในดวงใจ
แอบมองแล้วเป็นสุข
อาจจะทุกข์ถ้าเอยไป
เพราะรู้ดีเธอมีใคร
ที่ยิ่งใหญ่ให้คู่ควร
อีกตัวผมใช่แค่ดำ
ไม่ล่ำซำไม่รัญจวน
ก็พอใจไม่ก่อกวน
แค่เนื้อนวลสุขสบาย
เห็นว่ารักคือการให้
ใช่ต้องอยู่เคียงคู่กาย
รักเบาเบาพอผ่อนคราย
ฉันแค่ชายแห่งสายลม
~~~~~~
สายลม.
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
