อาทิตย์ลา ล่วงลับ ดับโลกแล้ว
ความผ่องแผ่ว เลือนลบ พบหวั่นไหว
ใยเธอหนอ เลือนลาง ลาลับไกล
สงสารใคร บ้างไหม ใจร้องร่ำ
ยามดึกดื่น เดือนเด่น ดาวดูด้อย
แสงเดือนคล้อย คราเคลื่อน เลื่อนลงต่ำ
น้ำค้างพรม พราวพร่าง อย่างใจดำ
ลมโบกโบย คอยย้ำ ซ้ำใจกาย
ความผ่องแผ่ว เลือนลบ พบหวั่นไหว
ใยเธอหนอ เลือนลาง ลาลับไกล
สงสารใคร บ้างไหม ใจร้องร่ำ
ยามดึกดื่น เดือนเด่น ดาวดูด้อย
แสงเดือนคล้อย คราเคลื่อน เลื่อนลงต่ำ
น้ำค้างพรม พราวพร่าง อย่างใจดำ
ลมโบกโบย คอยย้ำ ซ้ำใจกาย
ผู้หญิงดินๆ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
