- - เก็บหัวใจตกผลึกเป็นปึกเปรียบ
- - มือเย็นเฉียบสองเท้าก่อนเข้าบ้าน
- - มิได้อยู่ช่วยเครียร์ไปเสียนาน
- - จึงเป็นงานใหญ่แท้...ต้องแก้ตัว
- - เห็นรอยคราบน้ำขัง...ยังอยู่ชัด
- - สารพัดขยะขวดให้ปวดหัว
- - "เล็บมือนาง"ช่างขยันขึ้นพันพัว
- - กลับหม่นมัวรั้วรอบเคยชอบดม
- - "เพ็ชรหึง"เพิ่งดูดีปลายปีก่อน
- - แตกแง่งอ่อนแยกเพาะไว้เหมาะสม
- - กลับตะแคงแห้งร่างข้างโต๊ะกลม
- - จะเป็นลมเมื่อเข้าบ้าน..ดูด้านใน
- - เตรียมใจมาหลายสิ่งจะทิ้งหมด
- - เศร้าสลดยอมแพ้การแก้ไข
- - ขึ้นห้องพระหวังปลดให้หมดใจ
- - รินน้ำใส่ฐานบัวเข็มแห้งเต็มที
- - ทานไม่ลง-ปลงไม่ได้เสียดายของ
- - ใจหม่นหมองสองเดือนที่เบือนหนี
- - เงินห้าพันไม่อยากได้..ไม่อยากมี
- - กลัวให้ฟรี...ปีหน้าอีกห้าพัน
สงสารใจ ตกผลึก เป็นปึกเปียก
คิดจะเรียก ค่าเสียหาย ได้ไหมนั่น
ติดประกาศ บ้านนี้ มีคนจาบัลย์
บ้านของฉัน ขี้โคลนเขรอะ เพราะเปรอะตม
จะฟ้องร้อง พระอาทิตย์ เดินผิดแผน
จะฟ้องแถน ทั่วหล้า พาใจขม
จะฟ้องป่า ไม้ใหญ่ ไม่กักตม
จะฟ้องลม ไม่หยุดพัด กระจัดกระจาย
ฟ้องแม่น้ำ ทำพิษ คิดท่วมเอ่อ
ฟ้องเขื่อนใหญ่ เผอเรอ ..ฟ้องทุกฝาย
ฟ้องแก่งหิน รินน้ำหลาก มามากมาย
ฟ้องปู่.ย่า.ตา.ยาย ที่ไม่เตือน
จะฟ้องใคร กันนะ ชักจะฉิว
ข้าวของปลิว หาใหม่ ก็ไม่เหมือน
บ้านเคยอยู่ อู่เคยนั่ง ทุกหลังเรือน
มันเปรอะเปื้อน ถึงขั้วใจ ใครจะรู้
ฝากพลัง จากห้วงใจ มาให้อุ่น
จะฝากทุน ก้อนใหญ่ ไม่อาจสู้
อยากบอกเธอ ว่าเป็นห่วง พวงพธู
คนไกลรู้ ว่าเธอแกร่ง....ฝากแรงใจ
แซมส่งกำลังใจมาให้นะคะ กอดๆๆๆๆ