[/center
[/center
อยู่จนแก่แท้เชียวจนเหี่ยวย่น
เราอยู่บนความรักสม่ำเสมอ
ไม่ว่าสุขหรือทุกข์พร้อมคลุกเจอ
รักไม่เก้อแน่แท้จนแก่ตาย
รักไม่เหี่ยวเกี่ยวข้องจนน้องแก่
เป็นรักแท้มอบให้ไม่คิดหน่าย
แม้หนังเหี่ยวเหลียวแลแม้ชีพวาย
เราต่างฝ่ายต่างรักร่วมภักดี
เฒ่าชะแรแก่ชรายังน่ารัก
เราสมัครสมานมานสุขศรี
เราอยู่ไปในหล้าพาชีวี
ร่วมกันมีความสุขทุกทุกวัน
สล่าผิน
อยู่จนแก่แท้เชียวจนเหี่ยวย่น
เราอยู่บนความรักสม่ำเสมอ
ไม่ว่าสุขหรือทุกข์พร้อมคลุกเจอ
รักไม่เก้อแน่แท้จนแก่ตาย
รักไม่เหี่ยวเกี่ยวข้องจนน้องแก่
เป็นรักแท้มอบให้ไม่คิดหน่าย
แม้หนังเหี่ยวเหลียวแลแม้ชีพวาย
เราต่างฝ่ายต่างรักร่วมภักดี
เฒ่าชะแรแก่ชรายังน่ารัก
เราสมัครสมานมานสุขศรี
เราอยู่ไปในหล้าพาชีวี
ร่วมกันมีความสุขทุกทุกวัน
สล่าผิน
หากวันใด หมดซึ่ง พึงรักแล้ว
ปล่อยให้นอน ตะแหง่ว ไร้สุขสันต์
โลกทั้งใบ หยุดหนุน ลงฉับพลัน
ทั้งพระจันทร์ สีหม่น ทนร้างราน
จะขอลอง ทำใจ หากไร้คู่
ต้องต่อสู้ ยุกยา หลายขนาน
กายเหี่ยวย่น ทนทุกข์ ทรมาน
แสนสงสาร ตัวเรา เศร้าสิ้นดี
ใดใด ในโลกล้วน อนิจจัง
คนที่บ่อ มีตังค์ ทำไงนี่
ต้องโดดดี่ยว เดียวตาย ตายละซี
เจ็บปวดแปล็บ แทบชี้ คราวนี้เอง
พันทอง
ปล่อยให้นอน ตะแหง่ว ไร้สุขสันต์
โลกทั้งใบ หยุดหนุน ลงฉับพลัน
ทั้งพระจันทร์ สีหม่น ทนร้างราน
จะขอลอง ทำใจ หากไร้คู่
ต้องต่อสู้ ยุกยา หลายขนาน
กายเหี่ยวย่น ทนทุกข์ ทรมาน
แสนสงสาร ตัวเรา เศร้าสิ้นดี
ใดใด ในโลกล้วน อนิจจัง
คนที่บ่อ มีตังค์ ทำไงนี่
ต้องโดดดี่ยว เดียวตาย ตายละซี
เจ็บปวดแปล็บ แทบชี้ คราวนี้เอง
พันทอง