นั่งร้อยดาวพราวแสงก่อแรงเร้า
เกินร่ายเรียงเคียงเจ้าเฝ้าทอดถอน
ฝันทั้งที่มีใดให้อาวรณ์
หากอ้างวันผันผ่อนคงอ่อนใจ
คอยอ่านจากแววตาภาษาสู่
ภาพสวยส่องมองรู้ดูไสว
ดื่นสวรรค์มากแม้แต่รำไร
ตามร่ำร้องปองไปยิ่งไกลมาน
ยังกล้ามั่นฝันไว้ในใจพี่
นำจิตพ้องปองพลีมีสุขศานต์
มอบสู่สิ้นถิ่นใดแม้ไกลกาล
ไม่กลับก่อนวอนหวานสานอารมณ์
ส่งอะไรฝากให้ใดไหนเท่า
เดินหน้าทำนำเฝ้าเจ้าสุขสม
จึงส่งสู่รู้รักภักดิ์นิยม
เพิ่มในยามงามชม ภิรมย์พา.
เกินร่ายเรียงเคียงเจ้าเฝ้าทอดถอน
ฝันทั้งที่มีใดให้อาวรณ์
หากอ้างวันผันผ่อนคงอ่อนใจ
คอยอ่านจากแววตาภาษาสู่
ภาพสวยส่องมองรู้ดูไสว
ดื่นสวรรค์มากแม้แต่รำไร
ตามร่ำร้องปองไปยิ่งไกลมาน
ยังกล้ามั่นฝันไว้ในใจพี่
นำจิตพ้องปองพลีมีสุขศานต์
มอบสู่สิ้นถิ่นใดแม้ไกลกาล
ไม่กลับก่อนวอนหวานสานอารมณ์
ส่งอะไรฝากให้ใดไหนเท่า
เดินหน้าทำนำเฝ้าเจ้าสุขสม
จึงส่งสู่รู้รักภักดิ์นิยม
เพิ่มในยามงามชม ภิรมย์พา.
"บ้านริมโขง"
"ฝันหนึ่งคิดถึงเธอ..."
ภาพร้อยพจน์รจนาพาอักษร
เพื่อเอยสาส์นกานท์ย้อนสะท้อนหา
ส่งแทนห่วงดวงใจใคร่ตรึงตรา
ครวญตรากตรำคำว่าข้า...คะนึง
ขานคำน้อยคอยรอเฝ้าต่อพี่
ฝากเติมเพียงเสียงนี้ที่หวานซึ้ง
ทุกไหวสิ่งอิงแอบแนบรำพึง
น้องรำพันฝันหนึ่งคิดถึงเธอ...
หทัยกาญจน์
๑๗ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๕๔
กลบท นาคราชแผลงฤทธิ์จะคล้ายกับกลบทช้างประสานงา(หรืออักษรบริพันธ์)