เมื่อตาพบสบตาพาประหวั่น
แข้งขาสั่นพูดไม่ออกบอกไม่ไหว
หน้าเริ่มแดงแรงไม่มีนี่อะไร
และทำไมหัวใจเต้นไม่เป็นเลย
ใบหน้างามยามยิ้มอิ่มอุ่นหวาน
ทรมานเมื่อมอง...โอ้น้องเอ๋ย
สี่สิบปีสี่สิบฝนคนไม่เคย
รักทรามเชย...รักครั้งแรก...แปลกใจจัง
สุนันยา...ณัชชา...ก็น่ารัก
พี่ไม่ยักรู้สึกจะนึกหวัง
ยิ่งมิวสิค...สะเลเต...ก็เอวัง
เลิกนุงนัง...พันทอง...น้องชาลี
เอามาเทียบเปรียบน้องมองไม่เห็น
พี่แต่งกลอนไม่เป็นจนบัดนี้
มัวลุ่มหลงตัวเจ้าเท่าชีวี
กระทั่งสียะตรา...เลิกอาลัย
ทั้งพิมพ์วาส...เอมิกา...ขอลาก่อน
ประภาฯกลอนน่ารักยังผลักไส
รัตนาวดี...ไม่มีใจ
โปรดอภัยที่เพ้อหนัก....รักครั้งแรก
ขออภัยที่ต้องอ้างอิงชื่อครับ เพราะพิษรักครั้งแรกจริงๆ
แข้งขาสั่นพูดไม่ออกบอกไม่ไหว
หน้าเริ่มแดงแรงไม่มีนี่อะไร
และทำไมหัวใจเต้นไม่เป็นเลย
ใบหน้างามยามยิ้มอิ่มอุ่นหวาน
ทรมานเมื่อมอง...โอ้น้องเอ๋ย
สี่สิบปีสี่สิบฝนคนไม่เคย
รักทรามเชย...รักครั้งแรก...แปลกใจจัง
สุนันยา...ณัชชา...ก็น่ารัก
พี่ไม่ยักรู้สึกจะนึกหวัง
ยิ่งมิวสิค...สะเลเต...ก็เอวัง
เลิกนุงนัง...พันทอง...น้องชาลี
เอามาเทียบเปรียบน้องมองไม่เห็น
พี่แต่งกลอนไม่เป็นจนบัดนี้
มัวลุ่มหลงตัวเจ้าเท่าชีวี
กระทั่งสียะตรา...เลิกอาลัย
ทั้งพิมพ์วาส...เอมิกา...ขอลาก่อน
ประภาฯกลอนน่ารักยังผลักไส
รัตนาวดี...ไม่มีใจ
โปรดอภัยที่เพ้อหนัก....รักครั้งแรก
ขออภัยที่ต้องอ้างอิงชื่อครับ เพราะพิษรักครั้งแรกจริงๆ
วาทะกลอน ออดอ้อน นอนไม่หลับ
รีบขยับ เร็วไว ไล่กระแทก
ทั้งวาบหวิว สวิวกิ้ว อยากจ่ายแจก
ยังไม่เคย อยากแลก คงแปลกใจ
พ่อคานไถ ไก่อ่อน จะสอนขัน
บ่อมียั่น ห้ำหั่น หวั่นที่ไหน
ค่าขึ้นครู ไม่มี หรอกทรามวัย
จะสอนให้ ฟรีฟรี อย่าลีลา
รีบเร็วเข้า พานกเขา น้อยมาด้วย
หรือนกเขา มันป่วย เลยหมดท่า
จอมขมังเวท ฤทธิ์เดช เชี่ยวชาญนา
ใช้คาถา นะจังงัง คอยนั่งชม
พันทอง
รีบขยับ เร็วไว ไล่กระแทก
ทั้งวาบหวิว สวิวกิ้ว อยากจ่ายแจก
ยังไม่เคย อยากแลก คงแปลกใจ
พ่อคานไถ ไก่อ่อน จะสอนขัน
บ่อมียั่น ห้ำหั่น หวั่นที่ไหน
ค่าขึ้นครู ไม่มี หรอกทรามวัย
จะสอนให้ ฟรีฟรี อย่าลีลา
รีบเร็วเข้า พานกเขา น้อยมาด้วย
หรือนกเขา มันป่วย เลยหมดท่า
จอมขมังเวท ฤทธิ์เดช เชี่ยวชาญนา
ใช้คาถา นะจังงัง คอยนั่งชม
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
