สัญญารัก ของใจ ใต้ตะแบก
ไม่เคยแยก ห่างหาย ให้โศกศัลย์
หวานละมัย สองเรา เคล้าเคียงกัน
ยังทบทวน คืนวัน มั่นมิคลายคลาย
หากฉันมี เธอนั้น เหมือนวันเก่า
ความโศกเศร้า หมองหม่น คงหล่นหาย
คงไม่ต้อง อับเฉา เฝ้าเดียวดาย
แค่ใจกาย มีเธอเคียง ก็เพียงพอ
แม้สำเนียง เสียงใจ เธอไล้ผ่าน
ความทรงจำ วันหวาน คอยขานขอ
อย่าพรากเรา จากไกล ให้ต้องรอ
เพียงเท่านี้ ที่ร้องขอ ก็พอใจ...
"สุนันยา"
ไม่เคยแยก ห่างหาย ให้โศกศัลย์
หวานละมัย สองเรา เคล้าเคียงกัน
ยังทบทวน คืนวัน มั่นมิคลายคลาย
หากฉันมี เธอนั้น เหมือนวันเก่า
ความโศกเศร้า หมองหม่น คงหล่นหาย
คงไม่ต้อง อับเฉา เฝ้าเดียวดาย
แค่ใจกาย มีเธอเคียง ก็เพียงพอ
แม้สำเนียง เสียงใจ เธอไล้ผ่าน
ความทรงจำ วันหวาน คอยขานขอ
อย่าพรากเรา จากไกล ให้ต้องรอ
เพียงเท่านี้ ที่ร้องขอ ก็พอใจ...
"สุนันยา"