.jpg)
ที่เธออ้าง งานสุม มารุมล้อม
เอ่ยตะล่อม ปลอบใจ ใช่ไหมหนอ
กล่องข้อความ หลามไหล ไปนอกจอ
น้องแค่ขอ ส่งข่าว คราวห่วงใย
ปล่อยให้เป็น แม่สายบัว น้องกลัวเก้อ
พี่เสนอ ไมตรี แล้วหนีหาย
เอาเถิดนะ จะไม่งอน ให้อ่อนใจ
เมื่อกลับมา ว่ากันใหม่ ใครหว่านคำ
น้องจริงใจ ไม่หยอก บอกซะก่อน
ใช่จะอ้อน สำมะเล เทคำขำ
เป็น”มิ่งมิตร” ชิดกมล น้องคนจำ
เดี๋ยวค่ำค่ำ ออนไลน์...จะปล่อยให้รอ
แซมไม่งอน...
มัวแต่รอ ผู้อื่น จึงขื่นขม
คนหมายชม น้องไย ไม่อี๋อ๋อ
ตัวพี่รัก แสนรัก ปักใจรอ
เฝ้างอนง้อ น้องสิ มิเหลียวแล
ถ้ารักพี่ ป่านนี้ มีลูกแล้ว
ไม่กินแห้ว กังวล จนแหงแก๋
พี่ยังหวัง ปลุกปลอบ มอบดวงแด
คอยชะแง้ รอแซม แง้มหัวใจ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
