คนเลวร้ายตายยากมีมากนัก
อยากแช่งชักหักคอขออย่าอยู่
คงได้แต่แค่มองจ้องเพียงรู้
มิอาจสู้เขาได้คนไม่ดี
คิดสร้างกรรมซ้ำเติมเหิมเกริมนัก
แข็งข้อหนักทำได้ไปทุกที่
สร้างทุกข์เข็ญเป็นภัยในธานี
ชั่วชีวีโขกสับไม่กลับใจ
สล่าผิน
พวกลักวิ่ง ชิงปล้น คนหยามเหยียด
ต่างรังเกียจ เครียดขึ้ง ถึงไหนไหน
ต้องลี้หลบ พบเห็น ย่อมเป็นภัย
ตั้งสมญา ว่าไว้ ภัยสังคม
อันนงราม ทรามวัย ใจฉกาจ
ชอบพิฆาต รักเช่น บั่นเส้นผม
เสร็จแล้วกลอย ปล่อยให้ ชายระทม
ครวญระงม ตรมเจ็บ หนาวเหน็บจินต์
จักขอถาม ความนัย วานไขขาน
โปรดประทาน วานว่า อย่าผันผิน
เจ้านงคราญ ประหารใจ เลือดไหลริน
ให้ตัดสิน ฆาตกรใจ อย่างไรดี.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ต่างรังเกียจ เครียดขึ้ง ถึงไหนไหน
ต้องลี้หลบ พบเห็น ย่อมเป็นภัย
ตั้งสมญา ว่าไว้ ภัยสังคม
อันนงราม ทรามวัย ใจฉกาจ
ชอบพิฆาต รักเช่น บั่นเส้นผม
เสร็จแล้วกลอย ปล่อยให้ ชายระทม
ครวญระงม ตรมเจ็บ หนาวเหน็บจินต์
จักขอถาม ความนัย วานไขขาน
โปรดประทาน วานว่า อย่าผันผิน
เจ้านงคราญ ประหารใจ เลือดไหลริน
ให้ตัดสิน ฆาตกรใจ อย่างไรดี.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
