เขามาดขรึมกึ่มเงียบดุจหินผา
มีวาจาคมคายสายน้ำไหล
แต่ว่าเขาอาภัพย่อยยับใจ
ด้วยฤทัยเหว่ว้าเอกากาย
ทุกๆครั้งที่โหยหานิจจาเอ๋ย
ทรมานเท่าไรเลยมิตรสหาย
จึงขอวอนเพื่อนรักอย่างทักทาย
มาลบล้างความเดียวดายหายจากใจ
เพียงแค่ลมพัดผ่าน
มีวาจาคมคายสายน้ำไหล
แต่ว่าเขาอาภัพย่อยยับใจ
ด้วยฤทัยเหว่ว้าเอกากาย
ทุกๆครั้งที่โหยหานิจจาเอ๋ย
ทรมานเท่าไรเลยมิตรสหาย
จึงขอวอนเพื่อนรักอย่างทักทาย
มาลบล้างความเดียวดายหายจากใจ
เพียงแค่ลมพัดผ่าน