มีข่าวลือ โจษจัน กันผิดผิด
กล่าวหา สุนทรวิทย์ หมดพิษสง
กลัวเมียยิ่ง กว่าแม่ แฉตรงตรง
ฟังแล้วงง น่าขัน ฉันไม่เคย
เรื่องซักผ้า ถูบ้าน งานแก้ว่าง
ออกแรงบ้าง ดีกว่า อยู่ชาเฉย
ไยเพื่อนนำ ออกป่าว กล่าวเปรียบเปรย
เที่ยวเปิดเผย ต่อความ ลามเหมือนไฟ
เรื่องกราบเมีย เช้า,เย็น เป็นเรื่องโจ๊ก
ถูกสับโขก ทุบตี มีที่ไหน
ฉันเป็นช้าง เท้าหน้า อาชาไนย
เมียรับใช้ ไม่ห่าง อยู่ข้างเคียง
ยามฉันออก คำสั่ง ต้องนั่งรับ
ห้ามขยับ หมดสิทธิ์ คิดถกเถียง
ขืนบังอาจ สบตา เตะคาเตียง
ห้ามบ่ายเบี่ยง เกี่ยงงอน แม้ตอนใด
เรื่องของเมีย พูดไป สองไพเบี้ย
มิต้องเคลียร์ หรอกหนา ว่าใครใหญ่
แต่วาทะ พจี ที่พูดไป
โปรดจำไว้ ขอร้อง อย่าฟ้องเมีย
“สุนทรวิทย์”
เฮียเป็นช้าง เท้าหน้า รับว่า...ใช่
น้องไม่ใหญ่ แค่ควาญช้าง นั่งละเหี่ย
ที่คอยทิ่ม คอยปัก เพราะรักเฮีย
เรื่อง เกลียมัว...กลัวเมีย เฮียไม่เคย
แม้จะเดิน เป๋ไป๋ น้องไม่ว่า
เป็นเท้าหน้า งานหนัก นักเฮียเอ๋ย
ทั้งงานบ้าน งานมุ้ง ยุ่งจังเลย
เฮียไม่เคย ตัดพ้อ...ขอขอบใจ
ถึงคราวเฮีย ตกมัน ปล่อยกันบ้าง
กระตุกขอ เกี่ยวสีข้าง พ่อช้างใหญ่
จะหันงวง หันงา อีท่าใด
ผลสุดท้าย จำยอบ หมอบให้ควาญ....
แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
