~*~ . . แ ค่ ด อ ก ห ญ้ า . . ~*~
เ พี ย ง ด อ ก ห ญ้ า ต่ำ เ ตี้ ย เ รี่ ย ร ะ ดิ น
ไม่อวลฟุ้งจรุงจินต์รินกลิ่นหอม
เพราะไม่สวยจับใจให้ใครดอม
เฝ้าตรมตรอมโทษตัวว่าชั่วเกิน
กุ ห ล า บ ส ว ย ก ล้ ว ย ไ ม้ ห อ ม พ ย อ ม ป่ า
ล้วนมีค่ากว่าเราเค้าสรรเสริญ
เพียงแซมดินหินร้างริมทางเดิน
ใครผ่านมาเขาก็เพลินเมินข้ามไป
พ ย า ย า ม ม อ ง ฟ้ า ถ า ม ห า รั ก
ใครหนอจักเห็นเจ้าเข้าตาไหว
เจียมตนเถิดว่าค่าน้อยด้อยกว่าใคร
อย่าฝันไฝ่เกินขืนฝืนชะตา
เ พี ย ง ด อ ก ห ญ้ า ริ มท า ง ร้ าง ค น เ ห็ น
ยอมรับสิ่งที่ตนเป็นเช่นพฤกษา
ดีแค่ไหนไม่มีเห็นเป็นดอกฟ้า
รับชะตาก้มหน้าหลบซบผืนดิน
ไม่อวลฟุ้งจรุงจินต์รินกลิ่นหอม
เพราะไม่สวยจับใจให้ใครดอม
เฝ้าตรมตรอมโทษตัวว่าชั่วเกิน
กุ ห ล า บ ส ว ย ก ล้ ว ย ไ ม้ ห อ ม พ ย อ ม ป่ า
ล้วนมีค่ากว่าเราเค้าสรรเสริญ
เพียงแซมดินหินร้างริมทางเดิน
ใครผ่านมาเขาก็เพลินเมินข้ามไป
พ ย า ย า ม ม อ ง ฟ้ า ถ า ม ห า รั ก
ใครหนอจักเห็นเจ้าเข้าตาไหว
เจียมตนเถิดว่าค่าน้อยด้อยกว่าใคร
อย่าฝันไฝ่เกินขืนฝืนชะตา
เ พี ย ง ด อ ก ห ญ้ า ริ มท า ง ร้ าง ค น เ ห็ น
ยอมรับสิ่งที่ตนเป็นเช่นพฤกษา
ดีแค่ไหนไม่มีเห็นเป็นดอกฟ้า
รับชะตาก้มหน้าหลบซบผืนดิน
เอ-มิ-กา
ถึงเจ้าเป็นดอกหญ้ามีค่าน้อย
แต่ไม่ด้อยคุณค่าน่าถวิล
เจ้าสูงส่งในใจเป็นอาจิณ
โฉมยุพินขวัญตาท้องนาไทย
เป็นดอกหญ้าเคียงดินกลิ่นกรุ่นหอม
ดุจพยอมยามเย็นเด่นสดใส
ขอฝากกายหมายตัวแหละหัวใจ
มอบทรามวัยรับขวัญวันคืนนา
"ปรางค์ สามยอด"
แต่ไม่ด้อยคุณค่าน่าถวิล
เจ้าสูงส่งในใจเป็นอาจิณ
โฉมยุพินขวัญตาท้องนาไทย
เป็นดอกหญ้าเคียงดินกลิ่นกรุ่นหอม
ดุจพยอมยามเย็นเด่นสดใส
ขอฝากกายหมายตัวแหละหัวใจ
มอบทรามวัยรับขวัญวันคืนนา
"ปรางค์ สามยอด"