เ สี ย ง ค ว า ม คึ ด ถึ ง จ า ก อี ก ฝั่ ง ฟ้ า . . . แ ว่ ว ม า เ บ า เ บ า
แต่กลับก้องในหัวใจคนเหงา...ดวงนี้
แอบกระซิบตอบ...ว่าขอบคุณนะคนดี
แค่คิดถึงคำนี้...ก็อบอุ่นแล้วหัวใจ
. . . โ น่ น . . . ด า ว ต ก ที่ ฟ า ก โ ค้ ง ฟ้ า
คนทางนี้รีบหลับตา...แล้วอธิษฐานเสียยกใหญ่
ภาวนาขอพร...ให้คนจากฝั่งฟ้าแสนไกล
ได้โปรดรับรู้ถึงความห่วงใย...ที่มีให้เสมอมา
นั่ ง ค น เ ดี ย ว ที่ มุ ม ร ะ เ บี ย ง น อ ก ช า น
แอบยิ้มหวาน ๆ กับรูปปั้นน้องหมา
แล้วฝากความคึดถึงผ่านดวงจันทร์บนฟากฟ้า
บอกคนใกล้ใจแต่ไกลตา...ให้รับรู้ีอีกทีว่า...คิดถึงเหมือนกัน
แต่กลับก้องในหัวใจคนเหงา...ดวงนี้
แอบกระซิบตอบ...ว่าขอบคุณนะคนดี
แค่คิดถึงคำนี้...ก็อบอุ่นแล้วหัวใจ
. . . โ น่ น . . . ด า ว ต ก ที่ ฟ า ก โ ค้ ง ฟ้ า
คนทางนี้รีบหลับตา...แล้วอธิษฐานเสียยกใหญ่
ภาวนาขอพร...ให้คนจากฝั่งฟ้าแสนไกล
ได้โปรดรับรู้ถึงความห่วงใย...ที่มีให้เสมอมา
นั่ ง ค น เ ดี ย ว ที่ มุ ม ร ะ เ บี ย ง น อ ก ช า น
แอบยิ้มหวาน ๆ กับรูปปั้นน้องหมา
แล้วฝากความคึดถึงผ่านดวงจันทร์บนฟากฟ้า
บอกคนใกล้ใจแต่ไกลตา...ให้รับรู้ีอีกทีว่า...คิดถึงเหมือนกัน
เอ-มิ-กา
...สายลมห่มหนาว...
...ชักชวนดาว..มาบอกข่าวเล่าฝัน...
...คิดถึง..กรุ่นกรุ่นผ่านจันทร์...
...จากคนฝั่งนั้น..ช่างอวลอุ่นละไม...
...สัมผัสละมุน...
...รักที่คุณ..ปันจากใจใสใส...
...เอมอิ่ม..ปริ่มปริ่มข้างใน...
...โค้งฟ้าแสนไกล..เหมือนอยู่ใกล้นิดเดียว....
...จันทร์เจ้านวลวาว...
...ละมุนดาว..ยังไม่ได้ส่วนเสี้ยว...
...นุ่มนิ้ว..น้อยน้อยก้อยเรียว...
...ใจยังเกาะเกี่ยว..ให้เทียวซึ้งไม่สร่างซา...
...ปุยฝันละล่องลอย....
...ขี่เมฆน้อย..สู่คนคอยอีกฝั่งฟ้า...
...กล่อมขวัญ..ยามเข้านิทรา...
...ทุกครั้งพริ้มตา..ให้นอนหลับฝันดี...
...ยังมั่นอยู่นะคุณ...
...อกอุ่นอุ่น..ยังรอคุณตรงนี้...
...ไม่แม้..สักวินาที...
...จะคิดไปมี..ใครมาแทนที่คุณ...
...ห่มสายลมหนาว...
...อาบจันทร์ดาว..เอาปุยฝันนอนหนุน...
...คิดถึง..ซึ้งซึ้งเติมตุน...
...ส่งไอละมุน..ให้คุณสัมผัสอุ่นเอม...
ปภัสร์
๑๓ ธันวาคม ๒๕๕๔