[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุนันยา]

~*~ . . แ ค่ ด อ ก ห ญ้ า . . ~*~

เ พี ย ง ด อ ก ห ญ้ า ต่ำ เ ตี้ ย เ รี่ ย ร ะ ดิ น
ไม่อวลฟุ้งจรุงจินต์รินกลิ่นหอม
เพราะไม่สวยจับใจให้ใครดอม
เฝ้าตรมตรอมโทษตัวว่าชั่วเกิน

กุ ห ล า บ ส ว ย ก ล้ ว ย ไ ม้ ห อ ม พ ย อ ม ป่ า
ล้วนมีค่ากว่าเราเค้าสรรเสริญ
เพียงแซมดินหินร้างริมทางเดิน
ใครผ่านมาเขาก็เพลินเมินข้ามไป

พ ย า ย า ม ม อ ง ฟ้ า ถ า ม ห า รั ก
ใครหนอจักเห็นเจ้าเข้าตาไหว
เจียมตนเถิดว่าค่าน้อยด้อยกว่าใคร
อย่าฝันไฝ่เกินขืนฝืนชะตา

เ พี ย ง ด อ ก ห ญ้ า ริ มท า ง ร้ าง ค น เ ห็ น
ยอมรับสิ่งที่ตนเป็นเช่นพฤกษา
ดีแค่ไหนไม่มีเห็นเป็นดอกฟ้า
รับชะตาก้มหน้าหลบซบผืนดิน

เอ-มิ-กา

เป็นกลอนที่แต่งไว้นานแล้วค่ะ
ปกติไม่ค่อยได้แต่งกลอนแปดเท่าไหร่ อาจจะดูแปลก ๆ ไปมั่ง
แต่ว่าเห็นเข้ากันดี(ดอกหญ้าเหมือนกัน) ก็เลยขออนุญาตมาแจมสักนิดนะคะคุณสุ

ไยเปรียบบอกดอกหญ้า คุณค่าต่ำ
ไยเยียบย่ำ  ปานว่าราคาสิ้น
ไยมิรู้ ความหมาย ป้ายราคิน
ไยหยามหมิ่น สิ้นค่า ราคาคน

แม้เป็นเพีง ดอกหญ้า ใช่ค่าสูญ
ควรเพิ่มพูน มูลค่า พาเห็นผล
บริสุทธิ์ งามตา ดูน่ายล
เสน่ห์พราว ท่วมท้น หลายคนปอง

เป็นดอกหญ้า แพ้รวเพริศ บรรเจิดค่า
ตามประสา เช่นศักดิ์ ใช่จักหมอง
แม้มิได้ คู่ขวัญ แจกันทอง
โปรดไตร่ตรอง โฉมเจ้า ให้เข้าใจ

ว่าดอกหญ้า ควรคู่ อยู่ใดบ้าง
เป็นบุญทาง วางทาบ ฉาบแสงใส
สุขที่เรา เลือกสรร อันเป็นไป
ประดับให้ เห็นว่า...ค่างดงาม...

"สุนันยา"