..ขอบพระคุณ..ภาพ"บารมีเหนืออุทกภัย"..จากบ้านญาติผมที่จังหวัดปทุมธานีครับ..
"น้ำตาหยดสุดท้าย?"
๐
๐ เปรียบชีวิตลื่นไถลกับสายน้ำ
ที่โถมคลื่นระห่ำอำมหิต
ดาหน้ากลืนพสุธาสารทิศ
แสดงฤทธิ์เกรี้ยวดุอุทกภัย
๐ กลบท้องทุ่งท่วมเจิ่งแผ่เวิ้งว้าง
ทำลายล้างโหมคลั่งทั้งไกลใกล้
อวดเดชาบนเขตประเทศไทย
สั่นคลอนทุกหัวใจให้ตาคลอ
๐ แค่กำลังมนุษย์จึงสุดต้าน
จมบาดาลแพ้พ่ายไม่เหลือหรอ
ทำนบแห่งน้ำตาล้นบ่าออ
จารึกปีพอศอเศร้าโศกเยือน
๐ แสงแห่งความท้อแท้แลสิ้นหวัง
แผ่ประดังโดยรอบครอบคลุมเคลื่อน
เจียนบดบังตะวันกั้นแสงเดือน
บทเพลงเศร้าเสมือนเยือนแผ่นดิน
๐ หลังแห่งเงาท้อแท้แลสิ้นหวัง
เกิดพลังทาบทบมิจบสิ้น
แสงแห่งความอารีปรี่โบยบิน
เยี่ยมเยือนถิ่นเคยหม่นชลรุกราน
๐ ม่านน้ำตาที่หยดเริ่มลดแห้ง
ภาพร่วมแรงร่วมใจแผ่ไพศาล
กับหนึ่งเดียวหลอมใจไทยเนิ่นนาน
คือองค์ท่านในหลวงทรงห่วงเรา..
ระนาดเอก
...ฤๅดั่งหมอก ระลอกเลื่อน เคลื่อนคลายครอบ
โอบอุ้มกอบ ปลอบเก็บ ความเจ็บเศร้า
ใจทุกดวง ห่วงนั้น คอยบันเทา
ทุกข์เริ่มเบา เกลาภาพ คราบน้ำตา....
...ย้อนเหตุดู รู้การณ์ สถานถิ่น
ใจเกือบสิ้น ถวิลทวง ถามห่วงหา
อุทกภัย ไกล่กลบ ที่พบมา
มลายพา ฝ่าเรื่อง เฟื่องจังงัง...
...ความห่วงใย ใฝ่ฝัน ประชันช่วง
โศกทุกข์ท้วง ห้วงจินต์ ดั่งสิ้นหวัง
น้ำพระทัย มิผละ ละภวังค์
คอยรับสั่ง ไขแก้ แผ่บารมี...
...เหล่าปวงชน ล้นตาม ความวิโยค
ทุกข์เศร้าโศก โรคร้าย เริ่มคลายคลี่
ล้นเกล้าไทย ใหญ่เลิศ ประเสริฐมี
โชคเราดี ในหลวง คอยห่วงไทย...
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
