..ขอบพระคุณ..ภาพ"บารมีเหนืออุทกภัย"..จากบ้านญาติผมที่จังหวัดปทุมธานีครับ..
"น้ำตาหยดสุดท้าย?"
๐
๐ เปรียบชีวิตลื่นไถลกับสายน้ำ
ที่โถมคลื่นระห่ำอำมหิต
ดาหน้ากลืนพสุธาสารทิศ
แสดงฤทธิ์เกรี้ยวดุอุทกภัย
๐ กลบท้องทุ่งท่วมเจิ่งแผ่เวิ้งว้าง
ทำลายล้างโหมคลั่งทั้งไกลใกล้
อวดเดชาบนเขตประเทศไทย
สั่นคลอนทุกหัวใจให้ตาคลอ
๐ แค่กำลังมนุษย์จึงสุดต้าน
จมบาดาลแพ้พ่ายไม่เหลือหรอ
ทำนบแห่งน้ำตาล้นบ่าออ
จารึกปีพอศอเศร้าโศกเยือน
๐ แสงแห่งความท้อแท้แลสิ้นหวัง
แผ่ประดังโดยรอบครอบคลุมเคลื่อน
เจียนบดบังตะวันกั้นแสงเดือน
บทเพลงเศร้าเสมือนเยือนแผ่นดิน
๐ หลังแห่งเงาท้อแท้แลสิ้นหวัง
เกิดพลังทาบทบมิจบสิ้น
แสงแห่งความอารีปรี่โบยบิน
เยี่ยมเยือนถิ่นเคยหม่นชลรุกราน
๐ ม่านน้ำตาที่หยดเริ่มลดแห้ง
ภาพร่วมแรงร่วมใจแผ่ไพศาล
กับหนึ่งเดียวหลอมใจไทยเนิ่นนาน
คือองค์ท่านในหลวงทรงห่วงเรา..
ระนาดเอก