ขอบพระคุณภาพจากอินเตอร์เนตค่ะ
เอ๊ะ..ใครกันนะเจ้าที่เฝ้าฝัน
ถึงสุรางค์กระยาหงันรำพันหวน-
นิมิตค่ำคืนวันแสนรัญจวน
หากทบทวนดีดี นางคือเรา (ฮ่าๆ พี่สุวรรณขอสวมรอยซะงั้น)
ด้วยคืนหนาวดาวเดือนเกลื่อนท้องฟ้า
ส่องแสงพริบระยิบตาพาใจเหงา
จึงกรีดกรายร่ายพิณเพียงเบาเบา
เพื่อบรรเทาความเหงาเท่านั้นเอง