ปลายทางล้วนว่างเปล่า
เปรียบเรื่องราวพราวแดนสรวง
เพลิดเพลินน้ำเงินยวง
จนติดห่วงบ่วงของกรรม
วัตถุที่นิยม
เปรียบเส้นผมคมงามขำ
บังเขาเรากระทำ
จนชั่วนำล้ำหน้าดี
หลายสิ่งวิ่งวกวน
เปรียบตัวตนหม่นหมองศรี
ปลายทางข้างหน้ามี-
ไม่หรือนี่..ที่ว่างเปล่า
..................
หทัยกาญจน์
๑๒ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๕๔