วสัต์ผ่าน พ้นไป ได้แต่คิด
ถึงมิ่งมิตร คนงาม อยากถามไถ่
น้ำท่วมบ้าน หรือเปล่า เล่าทรามวัย
แต่พี่น้ำ ท่วมใจ เกือบทุกคืน
น้ำท่วม อ่วมรัก หนักอกพี่
ปานฤดี จะขาด อนาถฝืน
ยามกินนอน หนาวเหน็บ มิเคยลืม
เป็นอึมครึม คล้ายฝน จะสั่งลา
เหมันต์ หันมา สบตาหน่อย
ขอความอุ่น จากน้อย แทนไฟกล้า
แม้ความหนาว รุมเร้า วิ่งเข้ามา
พี่นี้อุ่น กายหนา เพราะยาใจ
เหมันต์จ๋า อย่าพึ่ง ผ่านไปเลย
อยากกกกอด ทรามเชย เคยชิดใกล้
อยากขอหนุน ตักอุ่น ลมุนลมัย
เหมันต์ผ่าน พ้นไป ให้รำพัน
พดันทอง
บอกคนงาม ทรามวัย น้ำใจท่วม
แต่มิอ่วม หทัย ให้สุขสันต์
ได้แต่ยิ้ม พิมพ์ใจ ไปวันวัน
น้ำท่วมนั้น ไร้ค่า กว่าน้ำใจ.../
บูรพาท่าพระจันทร์
แต่มิอ่วม หทัย ให้สุขสันต์
ได้แต่ยิ้ม พิมพ์ใจ ไปวันวัน
น้ำท่วมนั้น ไร้ค่า กว่าน้ำใจ.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
