วสันต์ผ่าน พ้นไป ได้แต่คิด
ถึงมิ่งมิตร คนงาม อยากถามไถ่
น้ำท่วมบ้าน หรือเปล่า เล่าทรามวัย
แต่พี่น้ำ ท่วมใจ เกือบทุกคืน
น้ำท่วม อ่วมรัก หนักอกพี่
ปานฤดี จะขาด อนาถฝืน
ยามกินนอน หนาวเหน็บ เจ็บกล้ำกลืน
ที่เคยชื่น กลับช้ำ ฝนสั่งลา
เหมันต์ หันมา สบตาหน่อย
ขอความอุ่น จากน้อย แทนไฟกล้า
แม้ความหนาว รุมเร้า วิ่งเข้ามา
พี่นี้อุ่น กายหนา เพราะยาใจ
เหมันต์จ๋า อย่าพึ่ง ผ่านไปเลย
อยากกกกอด ทรามเชย เคยชิดใกล้
อยากขอหนุน ตักอุ่น ละมุนละไม
เหมันต์ผ่าน พ้นไป ให้รำพัน
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
