จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้า
ฝากบอกเขา ตัวข้า นี้ป่วยไข้
นอนละเมอ เพ้อพก หนาวข้างใน
ปานฤทัย จะขาด อยู่รอนรอน
ยามกิน ไม่เคย หลับตาลง
คิดพะวง ถึงเจ้า ใจเร้าร้อน
แม้ยามนั่ง ไม่เคย จะได้นอน
การพักผ่อน ไม่พอ ท้อฤดี
จันทร์เจ้าขา ข้านี้ ยังไร้คู่
เหม่อมองดู คนอื่น ชื่นสุขขี
หันมองที่ ตัวข้า ว่าไม่มี
ขาดคนรัก เป็นที่ เวทนา
พันทอง