ระทมนาน ระกำเกิน
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
01 พฤศจิกายน 2024, 02:18:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ระทมนาน ระกำเกิน  (อ่าน 2438 ครั้ง)
เทโพ
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร

**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 58
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 130



« เมื่อ: 11 ธันวาคม 2011, 11:47:PM »

วาด:เทโพ
บท:ระทมนาน ระกำเกิน

   จึงปล่าวร้างกลางฟ้าเวหาหาว
กลางหมู่ดาวดาษดาดังอาสัญ
เหมือนหมดลมตรมเศร้าเหงาเงียบงัน
ทิวาวันผันไปไม่เคยเลือน
   หรือชีวิตลิขิตมาให้ข้าเจ็บ
ระทมเก็บน้ำตาจะใครเหมือน
ผ่านเวลาที่ข้าเข็ดเจ็ดแปดเดือน
ยังย้ำเตือนนี่น้ำตาของข้าโรย
   หรือต้องทนเคว้งคว้างทั้งชีวิต
มืดสนิทเงียบสงัดอ่อนระโหย
น้ำตาหยดรดหลั่งพรั่งพลูโปรย
อ้อนโอดโอยยังชวดช้ำระกำนาน
   จะมิให้เจ้ารู้ว่าข้าร้อง
โกนก้องฟ้องฟ้าว่าข้าฝัน
ยังมีเจ้าอยู่ข้างอย่างทุกวัน
ตื่นขึ้นมาฟ้ายังกั้นเจ้าไกลเกิน

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

nisakorn, รัตนาวดี, Prapacarn ❀, บ้านริมโขง, panthong.kh, รพีกาญจน์, บูรพาท่าพระจันทร์, กังวาน

ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s