เมื่ิอร้อยปีที่แล้วเราอยู่ไหน
แล้วทำไมตอนนี้จึงอยู่นี่
อีกร้อยปีตัวเราก็ไม่มี
แล้วตอนนี้มัวเศร้าไปทำไม
เมื่อเกิดมาเหมือนฝันอันชั่ววูบ
ด้วยมีรูปฐานะอันหลากหลาย
ด้วยมีสุขและทุกข์ปนประปราย
และสุดท้ายลาลับดับทุกคน
หากกังวลกอปรทุกข์จากอดีต
ก็เหมือนมีดกรีดหินหาเป็นผล
ใจคือมีดคมบิ่นในบัดดล
หินมิหม่นเนื้อมันมิเปลี่ยนแปลง
หากร้อนใจชะตาอนาคต
ก็เหมือนมดตาบอดออกหาแสง
ตั้งแต่ค่ำก่อนเช้าคงหมดแรง
นอนตายแห้งกลางแสงตะวันรอน
จงสูดลมหายใจให้สุดลึก
สติตรึกตรองตรมระทมถอน
เหลือดำรงคงขณะอย่าขาดตอน
จิตสังวรณ์แจ่มชัดปัจจุบัน...
แล้วทำไมตอนนี้จึงอยู่นี่
อีกร้อยปีตัวเราก็ไม่มี
แล้วตอนนี้มัวเศร้าไปทำไม
เมื่อเกิดมาเหมือนฝันอันชั่ววูบ
ด้วยมีรูปฐานะอันหลากหลาย
ด้วยมีสุขและทุกข์ปนประปราย
และสุดท้ายลาลับดับทุกคน
หากกังวลกอปรทุกข์จากอดีต
ก็เหมือนมีดกรีดหินหาเป็นผล
ใจคือมีดคมบิ่นในบัดดล
หินมิหม่นเนื้อมันมิเปลี่ยนแปลง
หากร้อนใจชะตาอนาคต
ก็เหมือนมดตาบอดออกหาแสง
ตั้งแต่ค่ำก่อนเช้าคงหมดแรง
นอนตายแห้งกลางแสงตะวันรอน
จงสูดลมหายใจให้สุดลึก
สติตรึกตรองตรมระทมถอน
เหลือดำรงคงขณะอย่าขาดตอน
จิตสังวรณ์แจ่มชัดปัจจุบัน...
Kritty Hemaเอวังก็มีด้วยประการฉะนี้แล....
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
